Tabipler zalim, hekimler rahvan
Gözlerim görmez, kokmazdı reyhan
Zulm ile abat oldu şu dünya
Ahiret yurdu şaşkındı el-an
Hakkımı ararım, veriyor hüküm...
Hukukun hükmüne can bile feda!
Çözülür böylece kirli bir düğüm
Hakkını verene olursun gedâ
Zannederdim herkes benden akıllıdır veya zeki!
Oysa fiil böyle demez, namus yoksa akıl ne ki?
Doğum, yaşam, ölüm hepsi bu
Göklerden hangimiz kılındık tabu?
Nidalarla yükselir, onlarla düşer,
Zihinlerde yeşerir belli şuuru
Şu fırtına dinmek bilmez ölen kalan oldu da ya ! ...
Şu hayatım kasırgaya bir bahane buldu da ya !...
Gemilerin battı ise kaptanların öldü ise
Senin Rabbin ölmez zattır ama ömür soldu da ya !...
Kaçarım hastalık dolu vehimden
Yapışır insana sanki lehimden
Gülmemek zor olur; ağlamak bir zâr
Sanki sesler gelir yakan cehimden
Dal, kılıç, kasatura güm...
Kahraman ölmedi; ölemez gülüm...
Şahlanır tabutta efsane ile
Zihinler bekliyor; fren mi ölüm ?
Ey Allah'ım! mazlum iken ben anladım; kahrın güzel
Zalim olan kahrolunca döner durur bin müptezel
Sen Allah'sın, ben bir kulum!.. Zalimlere verme fırsat!..
Senin kahrın övülmüştür; Senin kahrın zulme özel
Kırılmaz kalemim, Mevlâ'da hıfzı
Şu dünya cehimse sorumlusu ben!..
Yorulmaz yüreğim, dünyadan bıktı
Cihanın hali ne? Kalemler de ten...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!