Kainatı Hak yarattı; O'nun fahrı Muhammet mi?
Kainatın fahrı olan ol Muhammet ol Ahmet mi?
Canlar ikiz evlat beşiz; Muhammettir ol fahrımız
Fahrım Ali bir velidir, Ya bu şiir bir medet mi?
Fahrıma bakma, fakrımı görme!
İnsanım! Yanma! Cehimi örme!
Bir kula insan Allah demez ki
Ol kulun nev'i taç ise sorma...
Batıda münevver, burada garip...
Derim ki şu ilim değil midir ip?
Bir fasit daire sömürür bizi
Belli ki beyinler çürük mikroçip
Vehmettim kendimi ;uçuyor sandım...
Fehm ile vehmi de düşüyor sandım...
Akledip kanatlar yürüyor sandım...
Allahım , Uçmadım ! Vehmden usandım...
Aslı var, fer'i yok
Faslı var mer'i yok
Şu dünya buhtan
Nem kalır zîri yok
Eylemek, söylemek, dinlemek fiil
Fiilsiz bir yaşam, karanlık bir kil...
Allah'ım sen bana verdin ya fıtrat
Yaparım, ederim... nedeni şekil!
Kâhkülün fikrim, cemalin zikrim
Zikreder gönlüm zikren cemalin
Fahrıdır aşkın maşuğa cemal
Cemalin altın, o gönlün dehrim...
Albaydı kendisi general gibi
Sözünü duyanlar emre girerdi
Çanakkale Savaşı parlattı O'nu
Komutanları bile ardı giderdi
Güldük ya hale; iş şu ahvale;
Dünya mı döner? Doldu meyhane!
Sadakat ehli sürmeler çekmez;
Alenidir ya şu; ev mi? Kerhane...
Hakan dedi Han'ım nerde?
De Hakan'ım Han'ın öldü
En büyükten düştü derde
Ve Hakan'ım belki öldü...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!