Mehmet Gündüz Şiirleri - Şair Mehmet Gündüz

Hadi gidem yaylaya gül bağlaya bağlaya
Kara günler geçirdim yar ağlaya aglaya
Koyun yolağı duymasın yarin kulağı
Duyarsa yıkar konağı
Davranda çökü çökü ve
Davranda dönü dönü ve

Kara haber geldi, bize duyuldu,
Bu benim ciğerim, bu benim babam,
Kazanlar kuruldu, suyu vuruldu,
Bu benim ciğerim, bu benim babam.

Dünyanın ortasında bir yarım ada,
Ay yıldızlı bayrağına, bu canımız feda,
Türk'ü, kürt'ü, Çerkezi hepsi burada,
Canım canım TÜRKİYEM.

Sıra sıra dağları var,

Aklım ermez bu dünyanın fendine,
Değmen gibi döner durur bendine,
Şimdi rağbet güzel ile zengine,
Öğütür insanı, bir garip dünya.

Göbeğini açıyorsun,
Çapkın çapkın bakıyorsun,
Sen gençleri yakıyorsun,
Bu moda nasıl moda,
Burnuna takmış toka.

Ne ağlarsın canım benim,
Yalvar sen anana yalvar,
Olacaksan eğer benim,
Yalvar sen anana yalvar.

Saçlarını ellerimle taradım
Her gün seni telefonla ardım
Senin ile mutlu olmak muradım
Aramazsın, sormazsın nankör

Sen iste de, her derdine koşarım

Pençereden bakıyor, açmış kitap okuyor.
Yanağında gül açmış, yel estikce kokuyor.
Dut ağacı dut verir, yaprağını gıt verir.
Oğlan büyük kız küçük, sarıldıkca dat verir.
Fasulyeyi pişirdim, toprak tenceresinde.
Gel yarim görüşelim, mutfak penceresinde.

Bir öylesin bir böyle, derdin ne ise söyle,
Kararıp durma öyle, Benim soğuk sevgilim.

Kaşlarını çatarsın, her gün sitem yaparsın,
Niçin böyle bakarsın, kardan soğuk sevgilim,
Buz gibisin, sevgilim, benim soğuk sevgilim.

Gece karanlığı çöktü üstüme
Aklımda fikrimde gene sen varsın
İçimden çıkmazsın sabaha kadar
Aklımda fikrimde gene sen varsın

Ay ışığı bulutlara dalınca