Mehmet Gündüz Şiirleri - Şair Mehmet Gündüz

İlim Uşak, kazam Banaz,
Mehmet Gündüz köyünü yaz,
Ne kadar çok anlatsam az,
Ben köyümü seviyorum.

Elma Dağı, Murat Dağı,

Gel dedim, sen gelmezsin,
Ben severim, sen sevmezsin,
Her gün böyle naz edersen,
Sevgi denen şey, ne işe yarar.
Saçım döküldükten sonra,
Belim büküldükten sonra,

Aşkın gemisi, kalktı gidiyor,
Seveni, sevmeyip, yaktı gidiyor,
Kimileri mutlu, kol kola girmiş,
Kimi, sevenleri aldı gidiyor.

Boş bir sandalım,

Aşık oldum bende kaşı karaya,
Karlı karlı dağlar girdi araya,
Gözyaşlarım aktı, döndü çaylara
Akan gözyaşımı silmeden gider.

Ben seni sevmişim olmuşum deli,

Akşam oldu, gene dertler sarıyor beni,
Yarım bir resmin var, anlatıyor her şeyi,
Unutmak istesem, birçok hatıraların var
Seven insan unutmaz, iki satır mektup yaz.

Ben çok uzaktaysam, sen benim içimdesin,

Akse camisinde suyum da vuruldu
Ali Osman öldüğü de köye duyuldu
Kara gözlüm duyduysa da boynu da buruldu
Atma asker atma ciğere daldı
Allı teli turnam ellere kaldı

Beyazları giymişsin,
Kız boynunu eğmişsin,
Damadı sen sevmişsin, oyna oyna,

Hop hop alkışla, hop hop alkışla.
Gelini sen alkışla, damadı sen alkışla

Her gördüğün şeyde Allah’ı ara,
Ay’a bak, Güneş’e bak, bak yıldızlara
Şu koskoca dünya her gün dönüyor,
Gez dolaş bir de dümenini ara.

Bahçelerde sarımsak,
Sarım sarım sarılsak,
İkimiz bir yastıkta,
Yatsakta uyanmasak.

Şu yalan dünyaya kandım, inandım,
Sonu kara toprak imiş, bilmedim.
Her gördüğüm insanı, neşeli sandım,
Her kulun bir derdi varmış, bilmedim.