Mehmet Fatin Baki Şiirleri - Şair Mehmet ...

Benim ey sevgili nefsim, niye gavgâ çıkarırsın
Bakışımdan, gülüşümden bile manâ çıkarırsın
Yürüdük yan yana seksen sene, artık sona geldik
Ne için hâla bu can yoldaşa vertâ çıkarırsın?

Vertâ = zorluk, tehlike

Dokuz ay bekledim gelmek için bu dünyaya
On gün dolunca hemen birden çıkıverdim
Gezdim evreni gâh uçtum gâh yürüdüm yaya
Gül kokladım her gün birdenbire bıkıverdim

Yetmiş yaz güzel sevdim ömür geçti aradan

 Gece rakseylediğin meskene meyhâne demişler
Kimi meyhâne değil zevk dağıtan hâne demişler

Çoğu gurbetzede olmuş bu harâretli mekanda
Sana meftûnlara, dil-beste-i pervâne demişler

 Keyflenmek için dosta uyup meye düştük
Gâh sâkiye, gâh mutribe, bâzan neye düştük
Hiç bilmeden ayyaş dolu dünyâya gelince
Depresyona girdik, gece meyhâneye düştük.

Çirkef bulaşır herkese ihlâsta olunca

 Anadan doğma güzel cilvelisin Bosnalı kız
Süzülüp hazla bakan gamzelisin Bosnalı kız.

Sıladan gurbete gelmiş gibi ürkek görünüp
Sabah erkenden esen tan yelisin Bosnalı kız.

Vaktimin kıymeti var, boş yere isrâf değıl
Hakkın ihsânı yeter, gayrisi ithâf değıl
Yazdığım eş'ara bak, sözleri güzâf değıl
'Tût-i mucize gûyem ne desem lâf değıl
Çarh ile söyleşemem, âyinesi sâf değıl.' (1)

Mestâne çivit gözleri asmâna değişmem
Çeşminden akan eşki de ummâna değişmem

Gök gözlü güzel sevgilinin doğduğu yerde
Birlikte geçen günleri cihâna değişmem

Nüfusun çokluğu son verdi tahammûle
Kamunun fikri cevap vermedi ma'kûle
Yaşamın zevkini öğrendiğimiz günler
Süresiz gönderecekler bizi mechûle.

'Sultan Abdülaziz'in bir beytine tahmis'

Mevkiimden düşmeden dünyâ kadar varken seven
Çıktı hiç beklenmedik bağdan siyâl binbir diken
Yaşlanırken türlü yönden geldi eyyâm-ı hazen
'Bunca derd-ü mihnete katlandığım âyâ neden

Sevmekte cefâ varsa ger, esbâba ne hâcet.
Hançer vurarak kalbime gir, bâba ne hâcet.

Hiç bitmeyen aylar seneler senden uzakta
Hasret beni mahvetti inan, tâba ne hâcet.