Mehmet Fatin Baki Şiirleri - Şair Mehmet ...

 Nazım Hikmet

Toplumcu düşünceli, Soyalistler yanlısı
Nazım Hikmete derler ‘Stalin hayranlısı’

Babası ittihatçı, anası ressam hanım

Dün gitti yarınlar gelecek zannediyorsun
Can çıktığı gün nefs ölecek zannediyorsun
Yoktur yeni şey, her gün olanlar da tekerrür
Dünyâda yaşam son bulacak zannediyorsun

 Nice bayamlara herkesle berâber koşalım
Bu mukaddes günü tebcîl ile bayramlaşalım.
Köyümün sahnına tez varmağa bir yol bularak
Bu mukaddes günü tebcîl ile bayramlaşalım.

Kalarak nefs ile hoşnut, iyilikler yeri ver

(Şarkı)

Arz-ı endâmına hayrânım efendim
Kanayan kalbime hüsrânım efendim
Garibân güllere büstânım efendim
Müstahil vuslatı kez kez düşünürken

Bülbülün firkat dilinden serçe bilmezden gelir
Dert kazanda kaynar ammâ, kepçe bilmezden gelir
Gezdiğim her memleketten Türkçe yazdım Çin’liye
Asya’dan Hon-Kong’lu gençler Türkçe bilmezden gelir.

Dil yüzünden konferans terkeylemiştim Konya’da

‘Gül üzülsün gonca açulsun, bana sen gül yiter’ (1)
Her tataftan kaygı saçılsın, bana sen gül yeter

Bir hazânî bahçede zambak ile sümbül yeter
Zevk verir gurbetteki hayrânına sen gül yeter.

Aç yatarken tıfl-ı üryân boş kelâm - kevr istemem
Zıll ü zül harplerde zinhâr nâr saçan nevr istemem
Varlığım dünyâda hûn-rîz kimseden devr istemem
Dercolunmuş kısmetimden fazla bir cevr istemem
Kılmadan hoş bir amel genç yaşta ben bevr istemem

 Kalbur altına düştüm. Sıdk ü hakk ele beni
Gizli kalmadı sırrım, verdi nefs ele beni
Gam keder dolu yetmiş yıldır aşka tutuldum
Olmasın diye vuslat, sürdü baht ele beni.

Sıdk ü hakk = doğruluk ve insâf

Akla uyduk serkeş olduk, gönlü ihmâl etmedik.
İhtilâl gadretti lâkin derdi hem-hâl etmedik.

Şekve etmekten yorulduk, dâd-ü-feryâd eyledik,
Fâriğ olduk mâl-ü-mülkten düstur ihlâl etmedik.

Harp sonunda köyde canlı kalmadı
Eski hânemizde boş, bizim kiler
Tıfl, kadın bu harpte eylem almadı
Şimdi Gazzemizde habs bizimkiler

Kiler = erzak odası