Mehmet Fafal Şiirleri - Şair Mehmet Fafal

Hasretinle seni ararken
Gözüm yaşla doldu
Sabah olmadı yollarda
Bağrımın bahçesinde

Sensiz açan laleler

Sana uzanan ellerimi
Bıraktın bomboş
Ummadığm bir anda
Beni bıraktın boşluğa

Gözlerimden hayalini silemiyorum

Sen benim çiçeğimsin
Sen benim sevdiğimsin
Sen benim hayalerim dekisin
Seni ilk gördüğümde

Bembeyaz karlar üstünde

Düştüm dermansız bir aşk a
Eriyor ruhum baktıkça
Bende kalan resmine
Kalmadı dermanım

Melek yüzlüm Seni

Ne olur bir ümit sun
Benim kalbime bir nebze
Çöktü yine bir hüzün
Akşamla gönlüme

Senden uzakta

Sevği denilen şeyi
Hep aradım her yerde
Bir ümit doğdu içime
Acaba bu sende mi diye

Yine hüsran yine hayal

Gök gürlüyor gürültü ile
Yağmur vuruyor yüze rüzgar ile
Yürüyor konuşuyom kendi kendime
İzini arıyom bütün kalbim ile

Kalbim inliyor ah ile

Seni düşünmek yok mu geceler dolusu
Seni düşünmek sarılmak karanlığa
Sen diye sarılmak yorğanı okşamak
Seni beklemek yok mu her gün

Sabahlara dek uykusuz beklemek

Dün geziniyordum sahilde
Yine sensiz aklımda sen vardın
Aniden beyaz bir martı
Geldi yanıma

Sordum nereye gidiyorsun diye

Gelmedin bekliyorum
Hayalinle sevginle
Yalnız kaldım
Bir gün gelecek sin

Diye bekliyorum