Mehmet Fafal Şiirleri - Şair Mehmet Fafal

Bu sevgi silinmez
Rüzgar sahildeki izleri siler
Rüzgar yangını kuvvetlendirir
Ayrılık da tıpkı fırtınalı

Rüzgar gibidir küçük aşkları

Gülmüyor artık yüzüm
Artık her şey hayal
Ne olur sorma aşkı artık bana
Tertemiz hislerimle

Aşkımı anlatım sana

Gecelerin seni
Yıldızların arasından
Ayırdığımı bilirsin
Rüzğarın poyraz estiği

Zaman sana gönderdiğim

Günden güne alıştım sana...
Sen bambaşka bir mevsimin çiçeğisin
Ben ise hep sonbahar
Kaçıp kurtulmaya çalıştıkça

Daha çok içine girdiğim bir girdap gibisin

Yoktur bana
Kendimden başka
Bir dost
Bir arkadaş

Teselllimdir bana

Seni tanımıyorum
Seni hiç görmedim
Yanlız seni
Ruhumda hisediyorum

Seni hayal ediyorum

Gecenin karanlığında, güneşin ışığında,
Suyun damlasında, selin coşkusunda
Kimi yanımdasın kimi rüyamda
Ama hep aklımdasın sakın unutma...

Sahiller dalgayı nasıl beklerse,

Ruhun cehennem ateşi gibi ateşlerde
alev alev yanıp kavrulsa da
Başı göğe ermiş nice karlı dağlar
karşına dikilip yolunu kapatsa da
Acımasız çöllerde esen kavurucu
rüzgârlarla savrulan bir kum tânesi olsan da

Gözlerim zannetme ki sana baktıkça bıkacak
Ölsem de ruhum seninle olacak
Kapanırda gözlerim senden önce
Bu hayata son sözüm

SENİ SEVİYORUM OLAÇAK

Beyazları giymiş bir
Gelin gibisin
Süzülürsün denizde
Bazen nazlı nazlı

Bazende dalgalara