Mehmet Fafal Şiirleri - Şair Mehmet Fafal

Gül bahçesinde geçse de ömrüm
Senin üstüne gül koklamam gülüm
Seni koklamak olsa da ölüm
İnan uğruna ölmeye değersin gülüm

Bir çiçeğin açmak için sebepler

Bu gün farklı bir şey yaptım
Sana defalarca aşık olup seni düşündüm
Ben seni dün sevmedim
Dün geride kaldı

Seni bu günde seviyorum diyemem

Aşkımın ahıdır
O perişan saçların
Ey güzel
İkinci baharda

Sevdim seni

Mehtapsız gecelerde
Ruhumu aydınlatan
Ay olursun ay ışığında
Cemalini görürüm

Semada görürüm seni

Ne hacet ki
Söylemeye gülşahım
Sevdim seni bir kere
Oldun benim gülşahım

Meftunun oldum ki

sen kalbimdesin
seni içimde yasıyorum
sen benden bukadar uzaktayken
ben seni ruhumda bedenimde
yani yar kalbimde yasıyorum

Rüzgar alabildiğine hırçın
Yağmur alabildiğine inatçı
Yüreğin ise onlara inat
Sanki bir liman

Tıp ki gözlerindeki huzur gibi

Resmine bakıp ağladım
Bahrıma vurup ahladım
Elveda değişini hatırladım
Bu baharda gideçek

Yine yaz geleçek

Geçmezdi bir günüm sensiz
Dermandın dermansız dizlerime
Karanlık gecelerime
Işıktın bir nur gibi

Senin aşkınla güç bulmuştum

Rüzğarların önünde
Sürüklenen bir yaprak gibiyim
Tadı yok yaşamın
Sensiz vefasız

Yok tesellisi aşkımızın