Adem’den bu yana, dünyada herkes gibi yaşayan, nefes alan bir insan olmamın yanında; beni ayıran tek özellik, mısralarla dertleşip tekrar onlarla susuyor olmamdır.
Hayatın döngüsünde karşımıza çıkan her olayı, sessiz bir şekilde fısıldarken, mısralara kaderin sessizce fısıldadığını duyuyorum hayatlara.
Hayat bunu öğrendikten sonra başladı…
Bilmem; Hangi melek yazar günahı ?
Yıllar yıllar evvel aldığım ahı
aheste, aheste ödüyorum şimdi.
Nasip misin? kader mi? imtihan mı?
İstediğin kadar kaç kalbinden.
Koşar adım peşindedir hislerin.
Derinlere gizleyip gömsende duygularını,
Sonbaharda bile filizlenir, boy verir anıların.
Aşk imkanla inkar arasındadır.
İyi veya kötü geçen hayatlarımızda sarıldığımız,
sığındığımız yerler mekanlar ve insanlar vardır.
Ama sığınacak hiç birşeyi olmayan ve olsa da kabullenmeyen yalnız ruhlar her gece sonunda,
uykusuzluğunu bir kupa dolusu kahve ve sigarayla bastırır.
Çünkü, olması gereken hiçbir şey olmamıştır.
İnsan kırılgan yapısıyla savaşmaya çalışırken hayatla, kaderin sorgusu hiç bilmediğin yerden sorar soruları.
Bir ara sokakta döküldü dilimden ayrılık cümleleri,
Gözlerin hafif kızarık, sesinde tedirgin bir titreme.
İnan ki kelimeler boğazıma tıkanıyordu,
Gözlerinin, yüzünü yıkadığını görünce.
Ellerini ilk tutuğum bank bile iki metre yakındı.
Cümleler,kalemden ardı sıra dökülüyor.
Yüreğim,hasretinle sürgüne gönderiliyor.
Kalemim,kederi mürekkebe bürüyor.
Okuyanlar,kederimi şiir zannediyor.
Sınanıyoruz,Yalanlara oyalanıyoruz.
Ücra bir yalnızlığın içinde,
Karanlığımla boğuşuyorum.
Çıtırtılar ürpertiyor ruhumu,
Kirletirim diye yüreğimi.
Ellerimde sigara,kelam kalem söz.
Ne zaman önüme baksam,
hayalin arkamda belirir.
Sırtımdan bir meltem eser,
Yine hayallerimi devirir.
Ben yazmayı çok bilmem.
Bir gün düşünecek olursan, hangi yanlışta hangi doğruyu yitirdiğini. İşte ancak o zaman hissedebilirsin yüreğinde beni.
Aşk benim çerçevemde yamuk durdu, hasreti astım duvara.
Bir park köşesinde bekliyorum seni,
Ellerimde papatyalar.
Gözlerimde gülüşlerin, yüreğimde aşkın var.
Ben, bugün de seviyorum seni.
Hasretini ,sigarama ateş yapıp yakıyorum.
İyilik beklemeden yaşa hayatı
Nankördür şu insanoğlu.
Unutur geçmişi,gösteremez vefayı.
Yufka yürekliler,çekemez sevda gamını.
Buruk olsada yüreğin,devam et.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!