Özgeçmis
Miladi dokuz yüz altmis dokuza rastlar dogumum,
Egitimci Mustafa Dogan’in ilk ogluyum,
Hüyük ilçesine bagli Ilmen’de dogmusum,
Memleketimin hasretini uzaklarda çekmisim.
Edirne’den Kars’a babamla uzandim,
Tedrisata evvela Konya’da basladim.
En güzel günlerimi verdim, unutmam Beysehir’i
Memleketimde tamamladim ilk ve orta tahsilimi,
Ikinci sinifta yaptim izdivaci,
Nasip ettim Rabbim, ilk oglumuz Furkan’i
“DAYI” dedik, evimizin adina Kasimpasa’da,
Orada bulduk dostlarimizi gerçek manada,
Dün akşam oturduk karşı karşıya,
Gönüllerimizi dinledik Cananım’la.
Önce ben istedim, söze başlamayı,
“Seni Seviyorum” diyerek gönlüne ulaşmayı.
Her zamanki gibi basit geldi bu söz bana,
Bilinenden öte olmalıydı sözlerim O’na.
Sevgilinin gönlü titretmesine dair…
Sevgili Dilruba,
Nasılsın.
Bunun düz bir soru olduğuna inanırsan kırılırım. Bu sorum, seni baştan sona tanımak için sorduğum gerçek ve sıra dışı bir soru.
Zaten iyi olduğunu biliyorum. Sıhhat ve afiyette olduğunu hissediyorum ve bu hissin mutluluğunu hep yaşıyorum. Bil ki, senin iyi olmadığını hissettiğim zaman ben de iyi olmuyorum. Eğer ben iyi değilsem, biliyorum ki sen de iyi değilsin. İşte bundan dolayı kendimi iyi olmaya zorluyorum.
Bir oyun kurmuştuk kendimize
Sonsuz sınırsızlıklar içerisinde
Olabildiğince dar,
Alabildiğince geniş ufuklarda
Dalga geçecektik hayatla yapabileceklerimizin ötesinde
Ve kendimizle.
Kız gözlerindeki pırıltı nereden beslenir dedim,
Kalbimi titreten mutluluk huzmesinden dedi,
Mutluluk sana ne güzel yakışıyor dedim,
Seven sevdikçe hüzün yakışır mı dedi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!