Geçti bir gün daha gamlı hazandan,
Baharın muştuna ermeden gönül.
Hazlanmaz bu dem ateş-i hicrandan,
Ermeden vuslata fem-i cananda bugün.
29.01.2008-Kahire
Kalbimi ışıldatıyor,
Buğulanan gözlerinden saçılan alevler.
Ruhumu üşütüyor,
Titreyen dokunuşlarının masum sıcaklığı.
Avucumu yakan alevlere dokunamıyorum.
Kapattım Gülüm gözlerimi,
Uzat ellerini ruhumun “en” yerine…
Bana bir masal anlat…
Yavaş yavaş…
İçinde “Sen” olsun.
Ben olmaya dair…
Sevgili Sen,
Son görüşmelerimizde hayli dikkate değer sohbetlerde bulunduk. İtinayı elden kaçırmamak gerek böylesi sohbetlerde. Dinleyen ve anlatan mahir olmalı, konuşulanları algılamada. Maazallah, küçük bir yanlış anlama büyük felaketlere sebep olabilir. Felaketin ne olacağını ise biz bilemeyebiliriz. Zira, bizim hayır bildiklerimizde şer, şer bildiklerimizde hayır olabilir.
Israrla, senin ve benim kim olduğumuzu anlamaya çalışıyorsun. Aslında ben de buna muhtacım ama verilenden fazlasını almamaya da özen gösteriyorum. Bunun yegane sebebi sana verdiğim değerdir.
Biliyorum ki beni daha çok ve hep tanımak istersin.
Mümkün değil.
Sevgili......
Sana elveda diyeliden beri görüyorum ki, bir yanın bunu duymanın mutluluğunu, diğer yanın ise bunu anlamanın huzursuzluğunu yaşıyor. Ve sen hala, hoyrat başını bükerek hayatına devam ediyorsun.
Şunu açık yüreklilikle belirteyim ki, senden hiç bir beklenti içerisinde değilim. Ama sana karşı bütün arzularım devam ediyor. Bunun nasıl bir hissiyat olduğunu anlayamayacağın için de yüreğimi yüreğine koyamıyorum.
Sevgili........,
Akşamdan belliydi yıldızların hüznü
Bulutlar kaplamış, mavi coşkundu
Akmadan boğdu ruhu hüzünlerin gözyaşı
Bu muydu söylenen gökyüzünün isyanı
9.11.2007
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!