Sensizliği yaşadığım gecelerin en masumuydu.
Pencereyi bilerek açık bırakmıştın,
Galiba.
Ve perdeyi sonuna kadar açmıştın,
Hem de inadına.
Rüzgar ve ay yarış halindeydi,
Bulduğun ilk aynaya,
Benim için, benim gibi bakar mısın?
Islanmaktan usanmış gözlerinle,
Islanmaya hasret kalmış dudaklarınla,
Gözbebeklerinin içine dalarak
sevgiliyi anlamaya dair…
Sevgili Dilruba,
Bugün her zamankinden daha çok Allah’a hamd ediyorum. Beni insan olarak yarattığı ve insan olduğumun farkına vardırdığı için O’na ne kadar hamd etsem az olacağını biliyorum. Sen de O’na her zaman hamd eden bir insansın.
Canım Dilruba,
Senden önemle rica ediyorum ki, beni, en iyi anlayan kişi sen ol.
Sevmek, sevilmek, sevinmek ve gülmek kadar nefret etmek, üzülmek ve ağlamak de insanlar için yaratılmış duygulardır. Gülmeyi doğal gördüğün kadar ağlamayı da doğal görmek zorundasın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!