Gidilmezse görülmez,
Anılarımız var silinmez,
Yola çıkınca dönülmez,
Kalbimizde hep Kuzköy vardır.
Herşey unutulur ama Kuzköy asla,
Kuzköysüz yapamıyoruz,
Gitmeden duramıyoruz,
Gelenden geçenden haber soruyoruz,
Ne büyük bir aşk böyle.
Gurbet elde birbirimizi buluyoruz,
Sevgimi ayaklarının altına serdim,
Onuda kendim gibi bildim,
Karşılık beklemeden sevdim,
Ne yapsam yaranamadım.
Ne yapmak istediğini bilemiyorum,
Atını sürdü geldi,
Gırana aşağı indi,
Çocuklar önünden kaçıp gitdi,
Ormancıyı hoş tutun.
Muhtar’da nerede kaldı,
Kendini bir şey oldum sanma,
Bilip bilmeden konuşma,
İnsanları gelişi güzel anma,
Patavatsız..
Herkesin bir hayatı var,
Kokunu özledim diyorum,
Anlatamıyormuyum,
Sustum artık konuşmuyorum ,
Sana diyorum sana..
Duymuyorsun beni,
Selamı sabahı kestin,
Beni böylece bırakıp gittin,
Sende artık fazla oldun yettin,
Sen ne hayırsız çıktın.
Hiç mi özlemedin,
Ekmeğim, aşım, özüm,
Kuzköyüme gittim güzün,
Yabana atılmasın sözüm,
Sensiz kaldım Kuzköyüm.
Başında al yazması,
Yüzün de hüzün,
Boynu bükük,
Içi kan ağlıyor,
Sevdiği adam evleniyor.
Arkana bile bakmadan git,
Beni uçurumdan aşağı it,
Birde arkandam okut mevlit,
Ya git işte.
Sus artık konuşma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!