Mehmet Doğan 5 Şiirleri - Şair Mehmet Do ...

Kendi rüyalarıma alışamadım
Olmayacak şeyler oluyor
Bağırıp haykırmak
Koşup sarılmak varken
Seni yazıyorum şiirlerime

Çürük tahta bir iskelenin kıyısında
Bekliyorum seni, umutsuzum
Yaralı bedenimin yasını tutuyorum
Ara sıra yıldızlar kayıyor
Arkada ki ışığı saçların sayıyorum…

SANA NE

Boynun büküp öyle durma karşımda
Ağlarım sonra gülerler bana
Ellerin koynunda bükme boynunu
Çaresiz aşıktan fayda ne sana

Bu gün yine sensizliğe uyandım Atım kolumu sağa Döndüm yüzümü Sensizliğe açtım gözümü Kımıl, kımıl bir esinti Uçuşuyor rüyada gülücüklerin Sensizlik kalıyor geriye Bu gün tıraş olmanın lüzumu yok Çarptım suyu yüzüme Faydası yok darmadağınım Anlamsız çabalarım Sen giderken Beni götürdün beraber Artık düşlerim bile parçalı Huzurumu da aldın gittin Ben yandım, yandım Bu gün yine sensizliğe uyandım 15/06/2012 Ayvalık

Uzak bir vadide yankılanır
Kavuşamamamızın türküsü
Ansızın susar göz bebeklerim
Çok yüksekten geçiyor turnalar
Göçmen kuşlarda göç zamanı
Her şey ait olduğu yerde

BEN, BEN DEĞİLİM

Yangın yeri göğsümün tam ortası
Çığlık çığlığa martılar
Kalbim yırtacak kafesini
Fırlayacak

GELME YAYLAYA

Yapma bana böyle garezin mi var
Allı fistan giyip gelme yaylaya
Başım belada zaten sabıkalı sevdam
Salına, salına gelme yaylaya

50. yıl bonusuma

Yağmurlardan sonraydı gelişin
Son bahar yağmurlarından
Uzanınca tutacak kadar yakın
Kilometrelerce uzak yakalamak

Arkamda Kozak yaylası dumanı Ayaklarımda engin deniz El oyası dantel kıyılar Nazlı, nazlı süzülüyor sandallar Başımda Madran dağlarının yeli Karşımda Cunda adası Boğaz köprüsü el vermiş lale adasına Ali bey sevdalanmış Lale’ye Sevda yolundan bağlanıyor Anadolu’ya Lale adası telli duvaklı gelin Lacivert mavi ege suları Kız çeyizi köpük, köpük oya kıyılar Martılar alıp götürüyor beni Ömrümün nefeslenme aralığı Cennet tepesinden seyrediyorum kendimi Kara tombul bir çocuk başında simit tepsisi Yeşil camiden Emir sultana Simit satıyor… Gölgeleniyor mavisi denizin Lacivert sevdalara kesiyor her yer Pır, pır fırıldak kovalıyor Sığır güderken Fransızca grameri zorluyor biri Seyrederken tahta oyuncakları Beşikleri, kağnıları… İnebolu yolunda kaçırıyor otobüsünü Karabük’te kalıyor Yatılı okul talebesi meraklı sığır çobanı… Yırtarak lacivert maviyi Süzülüyor köpük, köpük balıkçı motorları Sesiz soluksuz gökyüzü Kiliseler bekçisi kimsesiz adaların Üzüm teğekleri yabani Bostanlar yok olmuş Yosun tutmuş bahçe duvarları Kırlangıçlar yuva kurmuş saçaklara Ayvalık cennet tepesinden bakıyorum hayata Bir rüzgar esiyor hafiften Kır düşmüş saçlarımda uçuşuyor yıllar Sol mememin altında garip bir mengene Hafif bir sızı Deniz’imde çalkalanıyor umutlarım Fırat suyunda boğuluyorum ansızın Dalga, dalga sevdalarım Çarpıyor kayalara Yolcularım kalıyor yollarda Kar boran kesiyor yolları Gelincikler, nergisler, kır çiçekleri Boynunu büküyor papatyalar Ayvalık ta cennet tepesinde Ben Kimsesizim Hangi taşa vursam kafamı Hangi koyakta yitip kaybolsam, Çok yüksek gökyüzü Dingin deniz Göz kamaştırıyor adalar… 25 / 06 / 2011 - Ayvalık

Çobanlar terk etti dağları Tek, tek yanmıyor çoban ateşleri Geceler zifiri karanlık Çobanyıldızı kayıp Dereler korkunç, karanlık Tepelerde poyraz, karayel Ardıçlarda sebepsiz kıpırtılar Sağanak yağmur Şimşekler çakıyor peş, peşe Yine bir yere düşecek yıldırımlar Obalar boşaldı Köyler boşaldı Dağlar eşkıyasız kaldı Koyaklarda kayboldu İnsan sıcaklığı Tek, tek yanmıyor dağlarda Çoban ateşleri Çakal sesleri karışıyor Poyraz ulumalarına Kardelenlerin boynu bükük Köylü kızlarını bekliyor sümbüller Sahipsiz kimsesiz dağlar obalar Tek, tek yanmıyor dağlarda Çoban ateşleri… 29 / 01 / 2012 Kartal - İstanbul