Mehmet Doğan 5 Şiirleri - Şair Mehmet Do ...

Yıkılmasın duvarlar Vazgeçtim Enternasyonalizmden Kim söylemişti Yıkın duvarları Sınırlar kalksın diye… Yep yenibaharlara uyanmak istemiyorum Renk, renk devrimlere hayır Globalleşmesin Dünya Çağdaşlaşma ne ki Bırakın beni Bırakın Dar kafalı kalayım Bırakın kalsın krallar, Padişahlar demiyorum Yeni krallara karşıyım Post modern devrimlere Yıkılmasın duvarlar Ana rahmine düşmesin cenin Mayalanmasın yeni hayatlara toprak Modern tarım araçlarını istemiyorum Hibrit tohumlarınız sizin olsun Elde kara saban Kazma, kürek Bel, yaba yeter Harman yerinde güneşe doğsun yüzüme Bırakın Bırakın Bırakın ben geride kalayım Çağa uymasın yürüyüşüm Yeniden örülsün Berlin duvarı İki kutuplu Dünyaya açmak istiyorum gözlerimi Yıktığınız duvarları örün yeniden Kimse dokunmasın duvarlara Atlaslarımı getirin Siyasi, coğrafi haritaları Asırlar öncesine dönsün Nehirler aşılmaz dağlar çizsin sınırlarımı Bırakın beni Bırakın, bırakın Dar kafalı kalayım Yıktığınız duvarları örün yeniden Kimse dokunmasın duvarlara…

ZAMANSIZ
SEVDALAR
(gölgeler devrildi sola)


İNSANLIK TARİH

Birileri iskarpin giyerdi
Ben kara lastik cızlavet
Pantolonum yamalıydı çokça
Önlüğümün siyahı griye çalardı

Bana simit al demedim

Ben sana söylemiştim demeyeceğim “ Ben sana mecburum “ demişti Atilla İlhan Ben sana tutukluyum Her gün tahliyesini bekler mahkum Çentik, çentik attım günleri Dikine çizgileri bağladım yatay Her yedi bir hafta Her eli yedi yıl oldu Af çıktı mahkumlara Hırsızı, arsızı, kader kurbanları Siyasiler bir, bir gitti Benim sana tutukluluğum bitmedi Hükümlüler gün Tutuklular duruşma sayar Benim günüm yılım belli değil Ben sana tutukluyum Her geçen gün bir çentik yüreğime Kanıyor yüreğim Sevda pınarı yerine Şakaklarımda uçmaya başladı ak güvercinler Anlımda yol, yol oldu kırışıklar Kar buran kapatsa da yolları Bak gözlerimde hala duruyor İlk gün ışıltıları Çokça buğulansa da gözlerim Gizlerim gözyaşımı Dudağımın kenarında yarım gülücükler Ben sana tutukluyum Yetmiyor artık Uzaktan uzağa öpücükler Mühebetmi idamı bilmem Cezam ağır Voltada kimse kesmiyor yolumu Kulağı kesikler bile uzak saygılı Ben sana tutukluyum Gençliğim mahpusluğunda kurudu Ben sana sevdalı Ben sana tutuklu.. 07/02/2011 - Kadıköy

Yalçın kayalıkların aynasında güneş
Uçurumun başına bir çift kartal konmuş
Islık çalıyor poyraz
Mor koyunsuz ardıç gölgeleri
Kurt kuş uykudadır şimdi
Omuzu çapraz fişeklikli

Yer gök birleşir Ufkumun çizgisinde Depreşir hasretim Gün doğumunda başlar Sana susuzluğum Her tan atışında yeniden Yeniden, yeniden… Sana hasretim Sonsuz Susuz Kimliksiz Kimsesiz Her batışında Güneş Her gün batımında Sana yeniden sevdalanır bu yürek Odsuz Ateşsiz Külsüz Dumansız Yanar, yanar kavrulurum… Oy sevdiceğim, oy kurban Kulun kölen olayım demiyorum Çoktan kulunum Üç otuz paraya kölen… Sildin benliğimi Yok, ettin beni Hiçbir şey vardan yok olmaz Sen beni bir pula sattın Sen beni yok ettin Nefessiz ettin Cansız ettin Şah damarımdan vurdun da Kansız ettin… Oy sevdiceğim, oy kurban Şimdi yeniden yarat beni Ana rahmine düşür de Yeniden Yeniden Yeniden doğur beni Hasretini al Sevdanla yoğur beni Aşkının ateşi ile pişir Yeniden, yeniden Yeniden yarat beni… Şiir - Mehmet DOĞAN. 02 / 08 / 2011 – Ayvalık.

Uzun, uzun, çalar telefonum Metalik bir ses Aradığınız abone cevap vermiyor Daha sonra tekrar arayın Sinyal sesinden sonra mesaj bırakın Makinelere bırakamam mesajımı Sana söylemek istediklerimi Diyemem başkalarına Nefesini duymadan anlatamam derdimi Daha sonrasına yetmez belki ömrüm Telaşım ondan Uzun, uzun, çalar telefonum Hasbıhal edemem Bu hal başka hal Diller lal Yürekler kapalı Baz istasyonlarından yüreğimin sesi Hatlar kapalı Çilingirler açamaz sevda yollarımı Ben bana söylerim sözümü Hep kendi kendime Tek taraflı monolog benimkisi Söylediğim ayrı söylemek istediğimden Açan olsa belki anlatabilirim… İlk çalışta açılsa telefonum Sıcak bir sözle erise Yüreğimdeki buzlar Sesinin sıcaklığına sığınsam Anamın göğsüne yaslamış gibi başımı Anlatsam, anlatsam… Uzun, uzun, çalar telefonum Metalik bir ses Aradığınız abone cevap vermiyor Daha sonra tekrar arayın… 04/05/2012 Ayvalık

Her tükendiğinde umudum İnsandan yana Bir şey oluyor Yeniden bağlanıyorum hayata… Bak şu insanlara Kan ter içinde koşturuyorlar Yardım konvoyuna Göz, kulak kesilmiş her yerleri Yürekleri Van, Van atıyor Dilleri Erciş… İki elbisesi olan birini Yorganını, yastığını getiriyor bir Baba yadigarı palto çıkmış dolaptan Çocuğunun boğazından kesmiş mamasını Kucak, kucak çocuk bezi Koşturuyor bir diğeri… Her tükendiğinde umudum İnsandan yana Tam artık bitti insanlık İşte bu bencillik Bu çıkarı için satmak onurunu Tam artık bitti dediğimde Bir şey oluyor Yeşeriyor yeniden umutlarım Yeniden bağlanıyorum hayata… 25 / 10 / 2011 - Ayvalık

Gönül gel seninle hasbıhal edelim Kanatsız uçmaya kalkışma gönül Kırmızı gülün albenisi Bülbülün kandamlasıdır. O kırmızı güldür çeker aşığı Eline batsa da okşa sen gönül Sevgiliye sunulur aşkı kalp ile Aldırma dikene sev sen maşuku… Pejmürde serseri dolaşır sokakları Aşk sarhoşu olur görmez gözleri Diyen desin sen uyma yabana Deli adı takma sen ona gönül… Kalem akar gider kağıt üstünde Yazı kalır yarına yadigar Aşk olunca konu biter mürekkep, Kör olur gözleri çıldırır yazamaz gönül… Kamışın vatanı bataklık çamur Uzanır, uzanır yükselir göğe Ah çektikçe boşalır içi Aşk ateş olur düşer içine Neyzen dudağında cana gelir Duymaz her kulak müzik sanır Bülbülün güle aşkını duyar sevdalar Aşk coşkusu olur düşer şaraba gönül… Bak aynaya gördüğün sensin Yüzün aynasıdır iç dünyanın… Yaşam bu aynadır nasıl bakarsan bak Öyle görünürsün İyi ol gönül İyi düşün Kendin için istediğini başkası için de dile Tek başına olamazsın mutlu Huzur herkesle bulursun gönül… Sırça köşkler gösterişlidir her yanı camlı Azametli, heybetli, şatafat şanlı Karşıdan bakarsan böyle görürsün İçini gör bak ne kavgalar Ne boranlar fırtınalar saklı… Gönül gel seninle hasbıhal edelim İpek böceği kozası değildir evren Böylemi sürer bu devran sonsuza Her dostunum diyene sen olma meftun Senin için değil Herkes gönlünce olur dostun Seninle ağlayıp senle gülmezse Kimse içindeki sıra olamaz vakıf gönül… 24 / 10 / 2011 Ayvalık

Atılmış yolun kenarına Krem renkli kadife çek yat Lise duvarının dibine Neler yaşadı kim bilir Neler gördü Kumaşında hangi güzelin göz nuru Ahşabında hangi delikanlının alın teri Kimler tutuştu el ele Dolaştı mobilya mağazalarını Hangi evin salonunda kuruldu başköşeye Kimler geldi geçti Kim oturdu üzerine Sarılıp yatanlarda oldu mutlaka Sahi Hangi çocuklar zıp, zıp oynadı üstünde Dili olsa da konuşsa… Belki yaşlı bir çift satın aldı Gençliği yaşamadan sahipleri ile ihtiyarladı Sahi Ölmüşmüdür sahibi çekyattan önce Tek başına oturmuşmudur Geride kalan Beli sayılmaz daha ihtiyar Atılmış yolun kenarına Krem renkli kadife çek yat Lise duvarının dibine Ölünce ihtiyarlar Toplanmıştır çocukları Boşaltmışlardır evi Onlar mı bıraktı kaldırıma Bir tek vefalı çıkmış Sokak kedisi Önceki gün buradaydı yine Kıyamamış çöpçüler belli Üç gündür duruyor orda Krem renkli kadife çek yat Atılmış lise duvarının dibine Hayat bu Sevgi yumağına doğar çokça Üzüntü Acı Kimsesizlik gelir sonra Kimsesiz mezarda fakir ölüsü Bu gün var Yarın yok Oynamaz ne bir yaprak Nede dövünür bir kol Sanki hiç olmadı o salonda çekyat Ve hiç yaşamadı fukara Halıda iz yapmıştır ayak izleri Fakirin kalmamış gölgesi Çok şey anlatıyor Krem renkli kadife çek yat Tek başına kimsesiz Atılmış yolun kenarına… 03.06.2011 - Maltepe