Kurtuluş destanı yazan kahramanların,
Muradında sen vardın Cumhuriyet
Mustafa Kemal’in gördüğü rüyanın
Aydınlığında sen vardın Cumhuriyet
Türk milleti ordusunu kurunca,
Bu vatanın toprağına taşına
Kanla canla yazıldı Cumhuriyet
Bozkırına,suyuna dağ başına
Kanla canla yazıldı Cumhuriyet
İstiklâle erişince milletim
Bir vatan silinmek istenirken coğrafyadan
Kurtuluş fikrini yazıyordu o kahraman
Bir millet yok olsun denilirken dünyadan
Milletini şaha kaldırıyordu o kahraman
Bir sabah doğmuştun hatırlıyorum seni
Merhaba demiştim ben, başını kaldırmadan yerden
Günaydın demiştin sen
Yürüyüp gitmiştin, ardın sıra baka kalacağımı
Belki bilerek ya da bilmeden
Gözlerim yürüdü, beni bırakıp peşinden
bu gecede bir yol bulursam adımlarım sık sık olacak
karanlığın koynunda sabaha yürüyeceğim
gecenin ıssızlığına sırrımı vereceğim
geceye söylediklerimi kendime de duyuracağım
seni unutmuşluğumu hatırlatacağım kendime
bir yanım duymasa da bir yanım aşikar ya
olsun bu son gidişin de böyle olsun
sussun dilin ve gözlerin
bu son ayrılığım olsun
sussun mu artık suskunluğum
olsun bu son gidişin de böyle olsun
sussun güneş yıldız ve ay
Bir dua etmiştim geçmiş zamanlarda ben
Tanrım bazen kendimi kaybediyorum ben
Arayıp da kendimi bulamazsam ben
Bir gülen yüreği imdadıma gönder sen
gel! olsun artık olmazlarım, umudum sen ol
sen ol baharım sen ol kışım, yağmurum sen ol
ruhumun ezeli özlemisin ebediyyen sen ol
hasretim sendin, gel vuslatta vuslatım sen ol
Irmağım olursun,
Ben, denizin;
Uzun yollar boyunca;
Çağlayıp sonun da kavuştuğum,
Tabibim olursun
Yar diye diye dilimden oldum
Bak susuyor artık dillerim benim
Yar susuz bıraktı gülümden oldum
Bak soluyor artık güllerim benim
Sözümü saklarım korkarım demem
neredesin...