Ta uzaklara gittiğindeydi
İlkti gidişin ve çok uzaktı bakışın
Tek bir damla bile yağmur yağmamıştı
Bir tek, ılık bir rüzgâr esmişti
Suskunluğu tutmuştu dünyanın
Her yer ve her şey susmuştu
Topraktan çekildi de belki gölgen
Tarih hâlâ seni yazıyor Akifim
Sonsuzluğa kalan, ebedisin sen
Nesiller hâlâ seni okuyor Akifim
Bayrağımız gül, Marşımız bülbül
Bir ümidim vardı benim bana “bir ümit” derdi
Bitince ümitlerim, ümidini yitirme, kesme derdi
Bin bir ümit taşırdı yüreğinde ümitler beslerdi
Birisi, “bitti” dedi mi “niye öldün mü ki” derdi
Tutuşur her bakışınla âlem, ateş de yanar
Gözlerin alev midir kor mudur senin
Değdiği yer huzur bulur, merhamete kanar
Ellerin sevgi midir şefkât midir senin
Kah bir akıştır omuzlarına kesrettir saçların
19 Mayıs'ta
Zafere yolculuk İstanbul’dan başladı
Karadeniz’de yol aldı yorgun bir vapur
Karadeniz beyaz bir zafer muştuladı
Samsun,Sivas umutlu Amasya vakur
Şiirimsin, türküm sensin, feryadım sen
Nefesim, suyum sensin, ekmeğim sen
Neyleyim cihanı,cenneti,mahşeri ben
Günahımsın,sevabım sensin,erdemim sen
Hayalimsin,,düşüm sensin, ümidim sen
Gönül derdin ırak ettim gönülden
Muhabbet bağına ricat eyledim
Canı azat ettim ayrıldı tenden
Maddeden manaya biat eyledim
Ruhumda harbeder gam ile kâm
aşk aslında umuttur hiçliğe varmak adına
aslında hiçlik ulaşabilmektir var olmak adına
var olmak, olabildiğini bilmektir yar olmak adına
yar olmak aslında umuttur aşkı bulmak adına
çile, yar olabilmek içindir bir nefes uğruna
Gülüşün hasretim, ayrılığın azap
Gittinde gönlümü eyledin harap
Ruhum sende gitti bedenim turap
Dünyayı gözüme viran eyledin
Saçların savrulurdu yel esende
Derdimin dermanı ellerindedir
Ellerini bir tutsam ölürüm ben
Sonsuz bekleyişim gözlerimdedir
Sevdiğini duysam ölürüm ben
neredesin...