Bu fikri seviyorum işte: Türkiyeli olmak…
Babamın gurbeti olsa da bu topraklar,
Ben vatan biliyorum
Ve babamın, herkesin babası kadar değerli bulduğum naşını bu topraklarda saklıyorum…
Kazım Koyuncu’dan, Lazca söylediği
İnsanın ağbisinin olması çok güzel bir şey,
Ben hep yaşadım bu güzelliği;
Özellikle ortaokul çağımda,
Bana yan bakan, söz söyleyen olunca
Hep yanımdaydı Onların adı ve ağırlığı:
Bilicimin en özenli yerinde isimleri yazardı...
Bir ilahi şiirdi içine girişim,
Sema dönmesi gibi semazenlerin,
Âlimin ilimle buluşması kadar görkemliydi
Bedenimin bedenini tavaf edişi…
Bu aşk çemberinde en çok ben yandım;
Ben sevdim en çok,
Hep geçtim kendimden
Ve bir ben tutunamadım
Kalbinden taşan fütursuz düşlere
NASIL POPÇU OLUNUR
(Sözüm meclisten dışarı)
Madde 1 altın kural genellikle boş bir beyne ihtiyacınız olur,
ŞİZOFREN
Zil-zurna kalbim,
Hangi kazaya kurban gittik bilmiyorum,
Bilmiyorum geceyi ve mahşeri;
Bilmiyorum?
Susuyorum…
Öfkeyle kalkıp zararla otursan da gel! ..
Kalbinden çok hırsına yenilsen de,
Yoğurdu üflemem sebep olacak olsan da,
Ne zaman saplanacağı belli olmayan
YÜZÜNÜ KAYDET ALGILARIMA
Bir unutkanlık iğnesi yap bana,
Her şeyi unutayım,
Yenilmek için girdiğim müsabakaları,
Olmuşum damat tıraşı,
Damatlığım üstümde.
Bu birlikte geçireceğimiz son gece.
Birazdan gidiyorum anne.
Odamın bana yabancı olmayan o kokusunu
Fena özleyeceğim.
Cenaze namazım kılınıyordu düşümde,
İnsanlar ağlıyordu...
Yaşanmamış günlerim
Bana gitme diye yalvarıyordu.
Habersizdim öldüğümden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!