Mehmet Ali Kepez Şiirleri - Şair Mehmet ...

Yediğim kurşunlar delip geçmedi
Kamp kurdu yerleşti özümde kaldı
Canalıcı gelip beni seçmedi
Körolsun Gözleri kuzumda kaldı

Mutluluğu didik didik aradım

Herkes àl yeşil giyerken
çok görùldù kara bana
Daha benden uzak derken
İşte geldi sıra bana

Ömrümü çalıp yediler

Herkes al, yeşil giyerken
çok görùldù kara bana
Daha benden uzak derken
Aha geldi sıra bana

Omrùmù çalip yediler

İçimdeki sıkıntıyı
Benden başka kim bilirki
Ruhumdaki yıkıntıyı
Benden başka kim bilirki

Öğrendim akı karayı

Aklım rüzgarlara kapılmış gibi
Kara gözlùm senin aşkın yüzün'de
Toprak'lar üstüme serpil'miş gibi
Kara gözlüm senin aşlın yüzünde

Yàr sevdan gönlüme sancılar koydu

Ne hakim isterdi nede bir savcı
Herkes kendisini yargılasaydı
Ne dava olurdu nede davacı
İnsan vijdanını sorgulasaydı

En sonuncu dalımdın sen
Sende kırıdın tutunamadan
Çekeceğim en dayanılmaz acı bu
Yok artık dayanmaz buna yüreyim
Bırak kanasın çarpabildiği kadar
İki iki daha dört eder

Çok sürmez cemse ler bana ulaşır
Soğukta gelmişim içerim üşür
Koy ocağa yoldaş çabuk çay pişir
Biraz sıcak, biraz demlice olsun

Erirse bu karlar sel olur çağlar

Yine kış mı yaklaştı
Yel esiyor bu gùnler
Hasretlik jilet olmuş
Dil kesiyor bu gùnler

Boş bulur gelse ölùm

Canı gönùlde sevenler
Bilinmez neden ayrılır
Başına yemin ettiğin
Bakarsın sende ayrılır

Gùndùz yaklasır akşama