Mehmet Ali Kepez Şiirleri - Şair Mehmet ...

Kanadımı kırdın yar
Bak işte uçamıyom
Kalbe kilit vurdun yar
Yıllardır açamıyom

Burada kaçarımda

KEDER


Zor be kardeşim zor keder
Sabah yıldızını gösterir hergùn
Insanı canında yaşamda eder

Kuruyan mil gibi çatlayan kalbim
Seni susuz koyan kör bulutlardir
çirkin pozlarnla dolu bir albùm
Seni tez çökerten nankör dostlardır

Derlerdiya dost yarasi derinde

Gidenler artta kalanın
acısını bilmezimiş
Birkere yürek yanmasın
Ömürboyu sönmezimiş

Kör cahil kader yazarsa

Madem hatırımız yerlere düşmüş
Bir tek selamını salma istersen
Kutsal saydığımız değer deyişmış
Yalanda yüzüme gülme istersen

Firsat aramadık olan kusurda

Güzel dostum bana küsmüş darılmış
Sabaha dek uyumadım dün gece
Defterimiz nede çabuk dürülmüş
Kavlimizi silmiş bak hece hece

Gül dikensiz olmaz derler sevdiğim

Derdine ağıitlar yaktığım dostlar
Gelipte göz yaşım silmez halbuki
Sokakta geçerken tesadùf rastlar
Hastayken kapımı çalmaz halbuki

Hasretim dumanli böyle yanaıim

Ayrılmışım nazlı yarda
Yùrùyorum sulu karda
Ne kadar uzaklaşmışım
Ben nerede sıla nerde

Dağlar, tepeler bembeyez

Gittikçe gömùlùr oldu yarama
Oğul senin hasretliğin gùn be gùn
Umutsuzluk girdi senle arama
Dayanılmaz oldu artık gùn be gùn

Nerde bir genç görsem sana benziyor

Yirmi ùç senedir bahar görmedim
Gurbetin yùreği kış imiş meğer
Şu Dùnya da bir gùn sefa sùremedim
Ömùr dedikleri kuş imiş meger

Gùnlerin çoğunu gam keder alır