Mehmet Ali Kepez Şiirleri - Şair Mehmet ...

Kurumuş kanını döktüğü yaşla
Eritti oğluna ağıt yakarken
Göhsünü eline aldığı taşla
Çürüttü oğluna ağıt yakarken

Uzaksin uzayda yildizlar kadar
Beni birakmadi bu kotù kadar
ùzùlmem canimi alsan bu kadar
Selamsiz, sabahsiz gidisin yokmu

Seher yelimisin bagrima estin

Uzaksın uzayda yıldızlar kadar
Beni bırakmadı bu kötù kadar
ùzùlmem canımı alsan bu kadar
Selamsız,sabahsız gidişin yokmu

Seher yelimisin bağrıma estin

Koca Dünya dertli Dünya
Geldim de giderim işte
Bin türlü kaba koydunya
Bildimde giderim işte

Can vermişsin ölüm ile

Şiirde mertekle direkle olur

Ey güzel insan ey boyunduruk
Pehlivanlık böyle yürekle olur
Üzümler toplanmaz bilesin koruk
Şiirde mertekle direkle olur

Cennetten bir parça Pınarbaşımız
Elbistan tavası bulgur aşımız
Verimlidir toprağımız taşımız
Gelinleri giyer al yeşil fistan
Gençliğimi sende koydum Elbistan

çalamadım cane çalamadım
Felekte gùn çalamadım
Söz vermiştim ama sana
Sensiz bir gùn kalamadım

Geçmiyor zaman geçmiyor

Karşılıksız bir yar sevde
Kar yağar Temmuz'da evde
Yalın ayak kor alevde
Koşan koşacağın kadar

Bıktırır seni canında

Here hiçe laf vurursun
El tutmazmi taşa beni
Ayrı tarafta durursun
Uğraştirdin boşa beni

Göç dedin kaldım göçmedim

Gezip dönüp dolaşırdım
Bizim köylerin üstünde
Bulutlara ulaşırdım
Ah keşke turna olsaydım

Hasrete,özleme doydum