Sene 1980 Türki ye coğrafyasında Adana da doğmuşum ağlamışım,gülmüşüm,emeklemiş yürümüşüm İlkokulu okumuş ortaokula yazılmışım kendimde ışık görmüş liseyi bitirmişim üniversite kapısına dayanmışımda sonra matematik ağır gelmiş kapıyı açan kimseyi bulamamışım. Umarsız değilmişim ama öyle bilinmişim. Düşler kurmuş şiirler yazmışım tavşan olmuşum dağa küsmüşüm vay benim özgeçmişim geçip gitmişimde yanından görememişim
Benim kız anne
Hani hayırsız oğlun hergele
Dökülmüş hayallerim
Dağılmış dört bir yere
Benim anne
Anneler gününü kutlamayan hergele
Beni hayatından sil
dedi kadın
Seni hiç yazmadım ki
dedi adam
Bir daha beni arama
dedi kadın
Hazır dört ayağının üzerine düşmüşken
Gel, gidelim buralardan
Hem bu mahallede barındırmazlar bizi
Bakkal desen, faşist...
Manav desen, kılıbık..
Kasap desen, sapına kadar sapık
De ki Musa'nın asasıyla sanki ikiye bölündü yolum
İ zledim yollarınıda bulamadım Diyarbakır
Y usuf yüzlü mübarekti hasretin
A ğladım yollarınıda varamadım Diyarbakır
R azıydım ben seninle bir kuru ekmeğe
B edenim kalıbına dar mı geldi Diyarbakır
Asılma imdat kollarına boşuna
Açmayacağım kapıyı
İçimde sevgin varken öldüreceğim kendimi
Elimde yırtık bir resim
Yüzümde acı bir tebessüm
Bir tek sana doyamayan nefsim
Uyanıkken dahi
karabasanlardayım
Tohum tohum
tarla tarla
Baskın yemiş her günüm
Başağın tüm gücü ile
Uykusal bir adımla
Düşlerimin peşinden yürüyorum
Bir fermuarı olsa şu tenin
Çıkarıp atsam diyorum
Ya hiç bitmezse ömür
Ya ölümsüz olsam
DuALARIMI VE UMUTLARIMI
UZAY BOŞLUĞUNA
NAAŞIMI TOPRAĞA
VE EMEKLİLİK MAAŞIMI
DİLİNİ TUTAMAYASICA
YELLOZ KARIMA BIRAKIYORUM
FETTAN İLK BAHAR
Eteğini sıyırmış ilkbahar
Yaza gülümsüyor
Bir şehir uyanıyor kış uykusundan
Vivaldiyi aratmaz
Terlemiş yanağından
Kayıp gidiyor parmaklarım
Parmak uçlarımda
Aşkın tuzlu özü-NÜ özlüyorum
Muhakkak ki kalbimdir yerleşkesi
Zarif ayaklarının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!