Topraktan tenine üflendi vahdet-i vücut,
Namın narına ulaştı Mevlana’m
Ne sınır kaldı ne hudut,
Kaç kulun diline nasip olur böyle güzel hüdhüd?
Dilini anlayana,
Anlayıp da anlatana selam olsun.
Faşistti dilim
Dilinden başka hiçbir dili sevemedim
Ne kadarda ırkçıydı ellerim
Teninden başka hiçbir tene tahammül edemedim
Sanki herşey
sanki herkes
Ben eski model sevebilirim ancak
Medeniyettin dayattığı aşklar nasırlı ellerime yabancı
Yüreğim kaldırmaz sunileştirilmiş şatafatlı aşkları
küserim ben sana beni üzersen
hatta çekilir bir köşeye ağlarım
ben eski model sevebilirim seni ancak
Yirmi sekizimdeydim
Ölmediydim
Diriydim
Diyarbakır'da yakaladılar beni
Mardin kapıda sorguladılar
Dağ kapıda vurdular
Örsünde şekil buldu aşkımız sevdanın
Sevdamıza şekil veren
Yüreğin şad olsun
Bir bilinmez muammaydı manamız
Manamızda vücut bulan bedenin nur olsun
Telafisi yoktu ömrümün
Ah sızıımm,
güzel kızım
içinde bir deniz oynaşır insanın
bu yüzden tuzludur gözyaşın kızım
yaşamak belası,
geçim kaygısı
Odamın duvarlarına yüzümü
Kentin surlarına hüznümü astım
Seninle sevdim ayak bastığım her yeri
Şimdi gezindiğim heryer
Çaresizlik mahşehri
Ezelimdin sanki sen
Sensizliğide mi görecekti
Benim zavallı gözlerim
Bilirim
Kan kaybından ölmek gibi birşeydir herhalde
senden ıramak
Ve taş kesilip
Sen kırkımdan sonra azmışlığım
Teneşirde paklanmışlığımsın
Ne demek gülüm
ikinci bahar
Sen;
bir yanı ezik kalmış çocukluğum
bir yokluğunu
bir de yoksulluğumu
koynuma alıp uyuduğum bu yatak
bahar geldi yine
günlendirmek gerek...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!