Mehmet Akif Baltutan Şiirleri - Şair Meh ...

Bir damla su iken çırpınıp duran
Kesildı hayata birden göbeğim
Keşfedince kendimi kafamı yoran
Fikir yaşamaktan zormuş bebeğim

Gelecek günleri sakın arama

Huzursuz nefesler boğarken beni
Mezarımı geniş mekana yaydım
Düşünmem ölünce belki de seni
Yaşanan aşk değil ben senden caydım

Gidiyorsun belki bu son bakışın

yaşamak ki insan ruh’unda bir ur
çizgi çizgidir yaşanan hayat
kimi sefalet içinde açlıktan bizâr
kimi zengin haris alabildiğine obur

ah yaralarından kan sızar

gez dolaş eğlen ruhum ben kafeste esirim
bu göz senden azâde seni nasıl bilirim

yine yol göründü
adım atalım
hüznümüzle
kesişen bir çizgi
mutluluksa önümüzde
ah yüreğim

Ölüm,ne korkunç şey değilmi gülüm
Ve girmek toprağa o siyah eve
Önce sonra biter yere düşünce
Her şey karanlık bir boşluğa döner
Üşürsün fakat sen hayattan hürsün

acıyı tatmalısın bir günah gibi
duymalısın acizliği iliklerinde
hissetmelisin sancıyı kemiklerinde
bilgelik budur bununla gurur duy
kekremsi bir tadı var hamlığın
boynuna asılı yafta yaşamak

gece
yeryüzüne iniyordu
bu ne telaş
nasıl korkuydu

mana çırpınıyor

Susuz yaz kadar çoraktım
Üzgün kirli sana aktım
Huzursuz sesler bıraktım
Ey sevgili affet beni...
yorumsuz düşlerim sensin
Leyla gibi dişleyensin

Gerçeği aramak boynumun borcu
Her müşkülât gibi oda yorucu

06.05.1993-Maraş