Boşluğa yer yok inan yaşanılan mekânda
Güzellik kaybolursa çirkin hemen belirir
İyilik bir tarafta kötülük diğer yanda
Gidenlerin ardından yeni gelen belirir
Gözlerin yağmur dolu
Birazdan olacak sel
Bitsin hasretin yolu
Adım adım bana gel
Gözlerimde hayalin
Ölüme susamış çılgın bir dağım
Sonsuzun tenini öper dudağım
Ben bu bedende et kan sinirim
Tanrı'ya sunulan fâni adağım
(Nisan-2004/İstanbul)
Eriyip gitti yıllar zamanın potasında
Vakitlerin koynunda yaşam sizli bizliydi
Oysa şimdi yalnızım hayatın kıyısında
Yüreğimde delice ne tutkular gizliydi
Beynimde düşünceler gülümserken edepsiz
Bir değer vermeden öyle ezbere
Ucuz bir mal gibi satılan benim
Ağızda çiğnenip tükrülen yere
Kanlı sakız gibi atılan benim
(2004-Maraş)
düşlerime tırpan vurunca gece
kalem bana ben kağıda küserim
satır aralarına sıkıştırıp bir ömrü
yazmak nasılda zor bilebilsen
duygular baş aşağı
kelimeler sürünür
Her gece selamsız gelen düşünce
Beynimi törpüler hemde zalimce
Mehtap kaybolupta şafak inince
Ben hâla gerçeğe hasret beklerim
Gecenin bir izi kalır odamda
Önce damla idim karanlık yerde
Ne ismim ne cismim belli değildi
Yıldızlara olan meçhûl seferde
Kaderin önünde boynum eğildi
İnsanoğlu el etek çekmeden bu dünyadan
Uyanamaz bir türlü hayat denen rüyadan
İlâhi bir güçle göğe uzanıp
Seni bulutlardan sağsaydım yağmur
Kendimi boşlukta bir melek sanıp
Her damlanda bende yağsaydım yağmur
Şair Mehmet Akif Baltutan, 19 Kasım 2011 tarihinde Kıbrıs Lefkoşa'da vefat etmiş,20 Kasım 'da memleketi Kahramanmaraş'ta toprağa verilmiştir.