Mehmet Akif Baltutan Şiirleri - Şair Meh ...

sensiz bu şehir yani maraş gülüm
hüzünlü bir tavırla beni üzüyor
sensiz bu şehir yani maraş gülüm
her gün yüreğimi sıkıp üzüyor

bir mûsiki gibi bizleri sarar
yüreklerde erir çocuk sesleri
her zaman her yerde tebessüm arar
bir mutluluk verir çocuk sesleri

toprağın bağrında açan tomurcuk

ağlama be çocuk
güzel gözlerin yaşla dolmasın
ağlama be küçüğüm
şimdiden ağlarsan zarardasın

sen asıl büyüdüğünde ağlayacaksın

anlamadığım
bir şey oldu yaşamak
anlamadığım
insanlarla aynı dili
ayrı ayrı konuşmak
ben gibi kimler var asırlar boyu

Dilimde sessiz bir ıslık!..
Sonsuza ezgiler üflüyorum.
Beynimin ikliminde,
Tek mevsim var üşüyorum

Otururken evde bir akşam üstü
Yarim bana küstü yar bana küstü
Can evime iki damla yaş düştü
Ağlama bebeğim aşkım göz nurum
Ağlarsan bilirsin kaçar huzurum

-yangın-

bitti yangın ateş söndü
hayat birden küle döndü

savurdu bir rüzgar külü

-gülüm-

'Tanrı dünyayı aşkla yarattı
elbette aşkların acı yanları da vardır…'

acıya alışır insan zamanla

Avına saldırırken onu görün bir hele
Dili bir metre uzar avını tutar böyle
Bulunduğu her yere uyum sağlar hergele
Zamanın ve mekânın ortamına uyumun
Örneğidir yalnızca canlı bir Bukalemun

Yokluğu hissetmek varlığın aklı
Düşünce insanda çeşitli farklı
Varoluşun sırrı yokluğa inat
Hiç yoktan var eden Allah'ta saklı

Hayal ise hayat gören kim düşü