Medet Şiiri - Kağızmanlı Cemal Hoca

Yâ ilâhî; beni candan eyledi sevdâ medet
Senden özge yok kılan bu derdime devâ medet

Hüsnü mir‘atinde gördüm hüsn-i aşkıñ ey güzel
Beni Mecnun eyledi bu arada Leylâ medet

Çeşm-i nergis ruy-i gülzârına meftûn eyledi
Anın içün olmuşum bir bülbül-i şeydâ medet

Aşk-ı mecâzî, hakikat menziline çıraymış
Geçir andan ben hakîri lutfu bol Mevlâ medet

Sen rahîmsin sâiline, maksuda irgür beni
Beni güldür, ağlağanam, göz yaşım deryâ medet

Ahmed-i Muhtar’ın hakkı kıldım anı vesîle
Mahzun etme Kul Cemâl’ın arzusu rızâ medet