Ahlaksızca parmaklar her buğulu zemini, Elleriyle itekler medeniyet zerreciklerini Gözlerinde nefretin yanıp sönen ışıkları; Rutubetli bir çağdan çıkmış belli ki!
Debelenir durur ya bu etten zindanda Hor görür ya tek tescilli yoldaşını;
Günü şenlensin diye içtiği şarap
Çalmakta gözlerinden o son parıltıyı!..
Artık asırlarca uzakta olduğundan
Edebi bir yoksunluktu medeniyet zerreciği!..
Kayıt Tarihi : 29.7.2024 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2021
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!