Medeniyet Ormanı Şiiri - Kenan Gezici

Vadide bir ses dolaşır dağda çığlık çığlığa kartal.
Heybet ve azamet vurur ruhum dağların yamaçlarına.
Sen varamasın hazzına soğuk çarparken benim suratıma.
Karın mı sandın sen, bu dağlarda sularda dolaşmayı.
Kartal olamadın, nede şahin, bari ceylan olabilseydin.
Var olman ne işe yaradı olsaydın keşke dağda gelincik.
Kuşlar kadar özgür olmadın ne lazım sana kartal olmak.
Şehirler olmuş vahşi doğa, ormanlar medeniyet kokar.
Bilmiyorsun ne istediğini bu vahşi doğada anlaşılmak.
Zor yaşamaya dair bulacağın bir şey arama boşuna yok.
Herkes avcı, av olanlar bile eski kurallar geçmez bile.
Sahip olmak tek hedef bilmez kullanacağı yeri bile.
Karanlık girdaplar tuzaklar bana yarasın her ne varsa.
İç güdülerde bile kalmaz mı hiç merhamet ve de sevgi.
Sonra dolaşmak kibirle zayıf saklamakmış amacı.

Kenan Gezici 31/10/2025