Mavzer Kurşunu Şiiri - Aşık Fayazi

"Seviyorum, seviyorum, seviyorum!"
Diye başlamıyor bu şiir.
Çünkü sevemem, biliyorsun
O gülizar cemaline bakamam
Çünkü sevemem, biliyorsun
Bir kurşun yarası gibi delik deşik
Bir kırık cam gibi, her kavrayış bir kesik
Seni isteyen gönlümdür bu
Seni düşleyem
Seni arzulayan gönlümdür bu
Çünkü seviyorum, biliyorsun

Niye her gece düşlerime giriyorsun
Niye hep tenin tenime değsin istiyorum
Bilmiyormuyum sanıyorsun, sevgilinin olduğunu
Bilmiyormuyum sanıyorsun, yıllardır onunla olduğunu
Raconuma seni sokamıyorum,
sadece düşlerime

İçimde bir umut var biliyormusun?
Öyle bir his var ki, sanki sende seviyorsun
Gözlerimle sana bakamaz iken,
niye sen hep bakıyorsun?
Belki sadece bir hayalden ibarettir
Belki çöldeki bir yolcu gibiyimdir
Belki okadar susuz kalmışımdır ki
Belki okadar sensiz kalmışımdır ki
Bir vaha misali olmuşsundur gözümde belki
Kalma n'olur sevdiceğim,
N'olursun gerçek olsun
Yoksa o yolcu gibi yitip gideceğim
Yoksa sevgimden öleceğim

Bumudur aşk,
Bumudur sevgi
Bumudur şairlerin söyledikleri
Meğer hiç bir şarkıya gerek yokmuş
Çünkü aşk boşmuş
Aşkı gören yokmuş
Sevmek bir düş bir bakış değil
Bir mavzer kurşunuymuş...