Mavi Güneş Şiiri - Songül Bulut 2

şiirlerime gömüyorum yokluğunu
gülüyor gözlerin
mısralarımda.
hasretinde boğuluyorum kokunun
umutsuzca
sensizlik soluyorum
bir çift ıslak göz
önümde solmuş resmin
sayfalar dolusu susuyorum
bağlanırken dilim, konuşuyor yüreğim
özledim…

sabahla bitişik
yarının çok uzağında
bir gündüzden az
bin geceden fazla
karanlık kuytu zamanların ışığında
kışlarımı yaz yaptım, güzlerimi bahar
topladım evrendeki aşk kokan çiçekleri
soyundum kırılan gururumu
incinen ruhumu
giyindim sevda elbisemi
geliyorum sana sevgili
bir nefes
al bir nefes yeter ki
nazlı gelincik hiddetiyle
yapışacağım göğsüne
yüreğinin toprağına gömülüp
huzurun koynunda uyuyacağım
zümrüt yıldızları toplayıp asacağım kalbine
gün şafakta giyerken kırmızı gelinliğini
sabahın çığlığında uyanacağım.
sevincim boşaltacak bulutları
dudaklarında yarılacak gök kubbe
tebessümün sunacak gök kuşağını
doğacağım aralanan kirpiklerinin gölgesinde
mavi güneşin alazında kaybolacağım
bizi bulacağım sonsuzluğun da ötesinde
yudum yudum
yudumlayacağım

Songül Bulut