Maşuk Gültekin Şiirleri - Şair Maşuk Gül ...

Bu gecede bütün sokaklar sessiz ve dilsiz…
Ay her zamankinden daha az yansıtıyor,
Issız sokakların dilsizliğine…
Havlayan köpek ve miyavlayan kedi ortalıkta yok…
Allah aşkına size ne oldu da sizde çekip gittiniz,
Çayım demsiz kaldı…

Bırakın dokunmayın cesedime, soğusun öylece. Cenazemi alıp götürmeyin "ben onu çok sevdim" belki "oda" "beni sevmiştir." Bırakın cenazemi, örtme yüzümü de son defa belki gelip görmek ister yüzümü. Son defa görsün beni, biraz yüreği sızlasın, pişmanlık duygun bu halimize ve sebepsiz çekip gitmesine üzülsün. Ellerini yüzümde gezdirsin, göz kapaklarımı o kapatsın son kez. Başımı alsın ellerinin arasına uyan diye çığlık atsın. Ne olur oyan sevgilim, ne olur canım uyan artık diye feryat yaksın. Sıcak ellerimi bu kez de soğuk bir şekilde tutsun. Feryat figanı gökyüzünü deldiğinde sakın susturmayın. Bırakın ağlasın. Gözyaşları yanaklarında akıp çıplak bedenime dökülsün. Cesedimi kendi elleriyle koysun toprağa ve son toprağı atarken cansız bedenime “gitme aşkım seni seviyorum, ne olurr kalk” diye bağırsın.
Bırakın ne yapıyorsa yapsın. Ağlasın, sızlasın başucumda yalnız kalsın. Ve anlasın yalnızlığın kolay olmadığını. O da benim gibi bir avuç toprağa hasret kalsın son buluşmamızda.

Gökyüzünde parça parça bulutlar,
Ara sıra bulutlardan kurtulup;
Yüzünü bize gösteren Güneş…
Deniz maviliği, dalgalar,
Ve uzadiye yükselen martı çığlıkları.
Deniz ve martı

Bana baktı hiçbir şey demedi.
Elini sıcak çay bardağın çekip yüzünü iki elinin arasına koydu...
Durdu düşündü bir çayına bir de bana baktı...
Derin derin temiz havayı soluyordu.
Bir anda döndü bana baktı
Sen onca şiiri nasıl yazdın ve yazıyorsun diye sordu?

İyi geceler sevgili
Bak bir gün daha sensiz bitti sevgilim. Bak bir gün daha hayallerim suya düştü. Nerdesin? Nereye kayboldun? Seni benden alan neydi? Sana fazla sevgi ve değer vermem mi yoksa verememem mi? Ve ne mutluyduk biz sevgilim. Seninle ne güzel hayaller kurmuştuk. Bizim hayallerimizi solduran neydi? Seni karşıma alıp ta gözlerine baktıkça dolan gözlerim mi yoksa bir yerin İncilciğinde nasılsın hayatım demem mi? Ve ben seninle bu gece yatıp kulağına sevdiğin sözleri söylemeyi hayal etmiştim. Oysa sen yoksun bütün hayallerim suya düştü be sevgilim. Pardon ve özür diliyorum senden sana sevgilim dediğim için sen eski sevgilimdin. Şimdi bir başkasının sevgilisisin kusuruma bakma. Yanımda olsa sen yatsam bana iyi geceler desen ben de sana iyi geceler dünyalar güzeli sevgilim desem olmaz mıydı? Ve sana aşkım seni çok seviyorum diyip de sana sarılıp sabaha kadar yatsaydık öylece usul usul seni izleseydim olmaz mıydı? Ama şimdi sen bir başkasına iyi geceler deyip de ona sarılıp yatıyorsun ey sevgili… Biliyorum sen artık bir başkasınınsın bunu hayal ettikçe tükenip bitiyorum kendimi. Kendimi öldüreyim diyorum. Sonra belki o hala bana döner diye umut edip vazgeçiyorum. Sen beni unutamasın. Çünkü teninde hala tenimin kokusu var sevgilim. Ve bir gün çığlıklar atıpta bana geri döneceksin bunu biliyorum. Bu gece yatarken bir de beni düşün. Çünkü senin için yanan biri var. Neyse galiba çok fazla konuştum gene. Ve konuştukça kahrolmaktan başka bir şey gelmiyorum elimden.
Sana iyi geceler sevgilim.

Karanlık ki; en çok korktuğumdu,
Karanlık ki; beni sineme çekendi.
Beni derinde yaralayandı...
Beni bir başıma bırakandı.
Karanlık ki; seni bana hatırlatandı yalnızlığımda,
O gözlerini, o dalgalı saçlarını, teninin kokusunu:

Vazoda solan çiçeklerin, göndermiş olduğun mektupları, masa üstüne bıraktığın notları, defalarca birlikte izlediğimiz filmleri, dinlediğimiz müzikleri, el ele dolaştığımız sokakları, caddeleri… Sarmaş dolaş geceleri her şeyi unuttum… Bak yemin ediyorum “unuttum. ”Hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Unuttum ama “Seni değil” sevmeyi unuttum, güzel olan her şeyi unuttum ama “o güzel gözlerini” değil. En çokta “kendimi unuttum” bu unutmalar arasında… Fakat seni ve gözlerinden başka unutamadığım bir şey daha var “ yalnızlık.” Çünkü her defasında seni bana hatırlatıyor. İşte bundandır seni sevdiğim kadar yalnızlığı da sevdim ve seviyorum. Seni bana yakınlaştırdığı için. Biliyorum ne kadar unutmaya çalışsam da seni ve gözlerini yine yalnızlık hatırlatıyor bana. Bir silgiyle silip atmak istiyorum yaşadığımız her şeyi… Ama hepsinde bir iz kalıyor. Silinemiyor sadece birazcık kararıyor… Hep bir yerde unutup ta silemediğin ve silmek istemediğin bir şeyler var. Bembeyaz bir kâğıda kalemin bıraktığı kara iz gibi sende hayatıma bir iz bırakıp ta gittin… Merak etme sen, unuttum hepsini bir tek seni ve gözlerini unutmadım. Senden sonra yalnızlığı da sevdim seni bana hatırlattığı için… Biliyorum beni duymuyorsun ne söylersem de boştur. Belki yüreğin duyar biraz acı çekersin diyedir bu sitemim. Belki kulakların duymaz ama yüreğin hisseder. Bundan eminim. Hissettin sende unut yaşadığımız her şeyi… En çok ta “kendini unut” ve “yalnızlığı sev” benim gibi… Elveda gülüm elveda bu son unutuşumdur seni…

Dalıp dalıp bakma öyle; uzaklara.
Bakma derin derin uçurumun dibine
Düşünme umutsuzluğu,
Doyasıya yaşa umudunu.
Hayallere dalma be sevgili,
Hangi hayaller alıp götürdü seni benden uçurumun kıyısına