Manas Mergen Şiirleri - Şair Manas Mergen

Pıtırcık

Ölümün rengi nedir
Pıtırcık
Ayrılık kaç adım
Ecel kimi beklemekte

EMANETİNİ AL DA GİT

dur bir dakika
zulada sakladığım son emaneti de al
al da öyle git

EROS'UN OKU

Ne zaman ki kuytu bir köşede
sessiz sedasız
kendine sığınmış bir halde bulursun beni
işte o an

Fahişe Yalnızlıklar

ah bu fahişe yalnızlıklar yok mu
fahişe yalnızlıklar
öyle bir sırnaşıyor ki
sadık bir köpek gibi

GİDENLER VE KALANLAR

Böyle olur
gidenin ardından
birileri boyun büker
için için ağlar kimseler görmez

GÖÇMEN KUŞLAR

Uzak dur istemem
hele nikotin kokan dudaklarını öperek sevişmek öyle mi
asla
baykuşlar bile tünemezken tenine

Beni üzen şey tökezleyip düşmem değil.
Dağ sanarak yaslandığım insanın, içi çürümüş bir ağaç kovuğu gibi olmasıdır!..
Efkan ÖTGÜN

Annenden haber var desem, ben söyledim diye umursamayacaksın!

Hasretin bedeli mi
bir özlemin bin gece uykusuzluğuna bedel olduğunu bilirim
kirpiklerin gözle savaşını da
kan canağına dönüşü mavi
hatırlatır anıları
anında yağdırır yağmurları

Aşk mış,
sevgiymiş,
boşver.
Hepsi yalan.
Herşey menfaate dayalı.
O, isteklerini elde eder,