Manas Mergen Şiirleri - Şair Manas Mergen

KİM BİLİR BELKİ DE SON NEFES

Kim bilir yeni gün kimilerine aydın olmuştur çoktan.
Kimilerine zifiri karanlık henüz uyanmadan.
Kimisi can bulmuştur yeni başladığı hayatta.
kimi de canından olmuştur yaşamadan. Kimini koparıp almıştır hayattan.

MİHRA

Mihra
inkara düşme sakın
ikrar et ki
sen sende olasın

Hayranım bu gibilere. Kendisine sorsan, mutluluğu tepmiş mutsuzlugu oynuyor. Ama sanal alemde bir mutluluk profesörü gibi, elaleme mutluluk dersi verir. Mutluluk içerikli yazılar, şiirler paylasır! Sanırsin ki dünyanın bir numaralı mutlu insanıdır!

Özlem sonrası kavuşmak büyük mutlulukmuş. Mutluluğun küçüğü de varmış.
Mutluluğu şiirlerden alıyormuş.
Bazı şiirlerde aşkı, bazı şiirlerde acıyı ve doktoru buluyormuş.

Gözlerinizin içine bakan, sesinizi duyan ve duyduğu sesi anlayan,
çaba ve gayretlerinizi takdir eden,
fikirlerinizi destekleyen,
gerçek manada seven
ve
sizinle birlikte çoğalmak isteyen biriyle,

NE SEN, NE DE BEN

Aklında mı? Seninle; Kadıköy'de görüştük.
Uzun yıllar boyunca, derdimizi bölüştük.
Kederlere ağlayıp, kahkahayla gülüştük.
Ne sen vazgeçtin benden,

-Bizzat, adına yazdığım şiirleri dikkate almazken, nasıl olur da, söz çöplüğü bir yazı resminin üstüne yazılmış diye, kanatlanıp uçuyorsun? Bu yazı bir şiir değil, o güzel resmi kirleten, yemekhane artigidir.

İşte o artık

- Geçti vakit
Anılarla !

OYUN HEP AYNI OYUN

İyice yaşlandım artık
aklımda köhnemiş birkaç öykü
birkaç anı
çokça keşkeler saklı

Davranışından dolayı özür dilemeyi gururuna yediremeyenler, benim o davranışa verdiğim tepkiden dolayı, özür dilememi bekliyor!
Efkan ÖTGÜN

Öyle bir yüreğim var ki benim; hangar gibi, han gibi.
Herkes çatkapı girer içeri.
Kimi kalır, kök salarak yerleşir!
Kimine rahatlık batar ve çeker gider(!) O da öyle yaptı ve çekip gitti.
Ama; Arsızı, hırsızı, uğursuzu da geldiği gibi
ben uğurlarım(!)

"Tuttuğun eli bırakırsan, önce saçlarımı keseceğim" söylemi, sadece süre gelen rutin bir alışkanlıktı!