Mala Mülke Tapanlar Şiiri - Feyzullah Kırca

MALA MÜLKE TAPANLAR

Ya akıllı kelesiniz, ya dersiniz hakkı tehir
Hakikat şu bilesiniz, mal dediğin cana zehir

Mala ve mülke tapanlar, tuzlu su içene benzer
İçtikçe de susayanlar, dünya hırsı dolu panzer

Kimi can dostu görünür, hakikatte gizli düşman
Tilki postuna bürünür, eder seni özlü pişman

Öz niyetini gizlemiş, giymiş güler yüz postunu
Hep hileye yol izlemiş, kandırır güya! ... dostunu

İşin aslını bilmiyor, kanıp aldanan kendidir
Gülerim derken gülmüyor, yıkılan özü, bendidir

Konuşurken hakkı konuş, yalancının mumu söner
Elde edilen haksız sonuç, talan olmuş kuma döner

Sözleri doğru olanlar, hata etse göz yumarlar
Sözleri yalan dolanlar, yeminle güven umarlar

Yaptığın yanlışla yüzleş, insan böyle de kazanır
Taptığın kendinle sözleş, ruhun sonsuza uzanır

Başak olgunsa eğilir, başın eğer vakarından
İnsan olgunsa sağılır, fayda sunar akarından

Budur hayatın busesi, sabır taşı ol! kıdemli
Önemli değil nam sesi, eylem ve söylem önemli…

Olgun davran ey Feyzullah, yere değsin dal uçların
Razı olsun da bir Allah, bol olsun ‘sözde’ suçların…

Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey