Mahzun Doğa Şiirleri - Şair Mahzun Doğa

Bir gün
bu günlere son defa uyuduğumuzda
düşlediğimiz yerden doğduğunda gün
avazımızın çıktığı kadar
sarılacağız birbirimize
ardımıza bakmadan

Ne kadar da sessiz her şey
yaşamak dediğimiz yerde nasıl da ölü duruyoruz
bu kentin tüm yenilgileri içimize yığılmış sanki
ve ne kadar sakiniz üstelik

Uçmaktan korkan kuşlar gibiyiz

Bu da bitti bak
onca sabırsızlık dolu zaman
kangren saatler
bince dakika
yüzce gün
onca hafta

Ne zaman seni yazmaya başlasam.
Yerin dibine giriyor bütün kelimeler.
Ve hurafe oluyor varlığını dair bütün inanışlar.
Yazmasam seni.
Ne bilen biliyor seni.
Ne de ben yazabiliyorum seni nasıl bildiğimi.

Seni ne kadar anlasam
o kadar anlamsız kalıyor yollar
sınırlar
ülkeler
askerler
seni ne kadar anlasam

Senin kadar bir başka kalp
hiçbir zaman taşıyamayacağım
ne de seninki kadar bir başkasını
bir kadınca
anlayamayacağım
bu yüzden sevmem

Hadi bir şarkı yapalım
sesi seninki olsun
dilinden yazalım
karnına
mavi
yazalım hadi

Şimdi bu okuduğun zaman
kimbilir bu yazdığımdan kaç zaman sonradır
bu halimden bu haline
kimbilir kaç amansız haller içinden geçmişsindir
bu kadar suskunluğuna göre

Aklımla anlaşamıyorum
ne olur birşeyler söyle şuna
ya sussun
ya da sustur

Söz çürüten kadın
ne kadardır yazıyorum
daha bir harf yaklaşılamadı anlatımına
hiçbir tabirin caiz olmuyor
söz çıldırtan kadın
olmuyor işte