Birşeylerimiz vardır
'bir'imiz olmuş
anda kaybettiğimiz
Birşeylerimiz vardır
'son'umuz olmuş
Uyut
gözlerindeki yüreğim yağmasını
düşür kollarından bu elim yalnızlığımı
saçlarımdan döküntü yıldızlar topla kucağına
yatır beni dokunulmazlığına
uyut
Varlığın garip bir öfke gibi
öcünü alıp gitti bizden
şimdi
yokluğun zaman kaybediyor
ömrümüzden
Bundan daha çok sevilir bir kadın
sevilebilinir
ama
ne bende herhangi bir kadar bir başkası
ne de benim seni kadar bir başkası seni
sevilmez
Aptalca artık her şey
Zavallıcıklarız artık
Mumya tutmaz oldu düşler
Sürekli yenilenemiyor yaşamak iştahı
Gün geçiyor
Hep gitmek var şimdilerde alnımızda
bir gelir çok gidersin
bin kalır hiç gidemem sana
bu sıralar başımızda yollu dertler
kendimize dökülüp duruyoruz
seninle ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!