Artık gülerken dudaklarım acıyor
Soluk alırken göğsüm daralıyor
İçtiğim su kan kokuyor
Yediğim ekmek tuzsuz geliyor
Ne gün ayıyor ne gece bitiyor
Sorma ne haldeyim
Kanayan yarada gurbet eldeyim
Ölü bir şairin yarım kalmış şiiriyim
Razı değil kendime ettiğim zulümden Rabbim
Seni hep çıkarıyor karşıma hasmım kader
Acı çekiyorum
Soğuk bir gecede
Sıcak bir yorganı çeker gibi.
Bir toprağım susuyorum
Bir yağmurum diniyorum
Sürekli ölenleri dinliyorum.
Zaman durmuş mekanı sarmış buğulu bir sis
Gece mahzun, Ay karanlık, asumanda bariz bir yeis
Kulağımda yalnızca düşlerimden aşina bir akis
Kin ile sevgi savaşına yüreğimde riskli bir bahis
Meğer yazgıma çoktan değmiş bilinmeyen bir is
Hayır üstad ben buna yaşamak diyemem
Çünkü farklı şehirlerde birini aradım
Çünkü Tiyatroya tek başıma gittim
Çünkü operaya hiç gitmedim
Evet Güzel kitaplar okudum
Güzel şiirler dinledim
Mutluluk duyumsamak içindi
Biz ise ona hasret duyuyoruz
Hayaller gerçekleştirmek içindi
Biz altında can çekişiyoruz
Umut, onu kaybetmemek içindi
Biz ise sadece arıyoruz
" Tî kowta mı vir " diyor bir Zaza
Yani aklıma
Arştan bir melek aracılığıyla
Bir yağmur damlası misali toprağa
Yani düştün diyor
Rahmetten berekete
Tatlı bir üzüm iken
Haram kılınan şarap olmuşum
Annem sevgiyle büyüttü beni
Gözlerimdeki nefrette harap olmuşum
Umut en büyük yoldaşımdı
Yarı yolda vesveselerle savrulmuşum
Yeryüzünde İki damla biribirine çaprtığında
Gökyüzünde iki insan birbiriyle tanıştığında
Ve Yüzümde bir yabancıya rastaldığımda
Ben seni hatırlarım
Üşüyen mumun can çekişen alevinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!