Bu dünyada iz bırakmadıysan,
Yaşamanın ne önemi var.
Denizde balıklar,havada kuşlar,
Yaşıyorlar yaşamak buysa eğer.
İz bırakmak için çalışmak gerek,
Yaratan bizi yaratmış cevher,
Kuşlar gibi uçmak için göklerde,
Eldeki cevheri işlemek gerek.
Maddeden oluşan ey insan oğlu,
Sesi nakleden sen,resmi nakleden
Biraz gayret göster çalış çabala,
Kendini de naklet ey insan oğlu.
Bir gün gelir melek olur peri olur uçarsın.
Şeytan olur cin olur sağa sola kaçarsın.
Uzayın derinliklerinde döner durursun
Olmaz deme sakın ey insan oğlu.
Olmaz diye sakın sanma bunları,
Mesaj verilmedimi bunların olacağı,
Tanrı ne yerdedir ne göktedir,
Mekanda bir münezzehtir demiyormuyuz
Sen düşünen çalışarak üreten insan
Bir gün gelir uzayın sonsuzluğuna,
Hakim olacaksın bunu bilmiş ol.
Bu gün,yarın,bir yıl bin yılve katları içinde.
Kayıt Tarihi : 10.5.2009 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Koyuncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/10/madde-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!