Zorluk,
Görenlerin gözünde bir ışık
Körlerin içinde bir karanlık
Bendim,bir ben ve bir başıma
İçerisinde kalabalık olan bir yığın demirde
Neydi bu perdeler
Neydi bu yatakların içi
Klimalar,ah o başımı ağrıtan ses
Denizin verdiği sakinlik,sıcağın verdiği soğuk terler
Akıyordu benden zamanla birlikte
Geçiyordu bir şeyler
Geçiyordu
Peki ne olup bitiyordu
Yığınla emir
Kaçacak delik
Babalar vardı bir de
Oturmaya cesaret edemediklerimiz
Sıralar;dağ gibi sıralar
Bacaklar;yürümüyor
İlişkiler;zoraki
Eh vardı sevdiklerimiz
Bendim ben
Yalvaran
Acınası ışıltısıyla
Kafası karışık bir güneş
Umudun görünen yansımasına
Etraflıca hüznüyle…
Batsın bu güneş de !
Ah akşam oldu işte
Saat de epey geçti
Uyumalıyım
Uyuyorlar
Yarın güneş doğacak
Teslim ruhum güneşi batıracak.
Kayıt Tarihi : 17.8.2023 13:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir denizcinin kırık kalbinin kusarcasına öfkesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!