Ecelimin sebebi ol öldür korkma!
bu yaşamakla beni böyle bırakma
acılar dönüşür, değişir zamanla
fırtına olur, yıldırım olur
seni vurur barutla
sonra anlatmak zorunda kalırım
Korkma! Hikayenin sonu mutlu bitmeyecek/
tıpkı istediğin gibi/
halbuki bir evvelinde gidiyorduk oyle yanyana/
konusarak, susarak, ayrı ayrı birlikte/
ismini bilmediğimiz bir şehirden ötekine/
daha önceleri bir umut içindeydik/
bulamadım bu akşam yine düşündüm
cesaretimin geldiği,
gözlerime, içime girdiği yeri.
hava bozuk puslu
kararmakta bir sonbahar yine
gökyüzünden gelip geçen buluta seslendim
KORKU
Yalnızlığı sızıyor gözlerinden
yalnızlığı sızlıyor en derinden
gurur tütün dumanı
herşeyini kaybetmişken
insan bu kadar korkar mı?
Koy başını dizlerime/
saklayacağım seni/
bakmadan gözlerime/
anlayacağım seni/
bugun bu akşam yine/
ağlayacağım seni/
türküler söylerdim yollar boyu
öyle çok zaman geçti ki üstünden
harman yerlerinde sap saman
savrulmuyor artık.
kuzular melemiyor
ağılında köyümün
Kuşlar;
şehir kuşları/
serceler, martilar,
sokak guvercinleri/
kuş bakışları, kuş dilleri/
anlatabilselerdi/
kuyuda Yusuf, bu yolda sen mi?
ne acılar, ne ziyanlar ne yok oluşlar var bilmez gibi...
koşarak gidemediğin yere hiç aklınla gittin mi?
sarıp sarmalayıp, derdine yettin mi?
uğruna dağları yerle bir ettin mi?
çare bir kuş ötüşünde mi?
Masalcı başladı masalına
bir sır vardi, iki vardi, uc vardi
Evrenin üçüncü sırrıydı kazanın nasıl doğurduğu/
diger ikisi kimde saklı/
unutmadık midasın kulaklarını/
( burada durur masalcı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!