Teslimin yavaş yavaş/
kumdan çikmis deniz kabugu
ayrilip kiyisindan denizin.
Yasiyorsun...
kendi mucizeni bilmeden
kendinden uzakta...
Ne cok sey soyledin
sevip sevmedigin
Mesela
Bencillik dedin
Nefret ederim.
Bir keske daha verdin bana
Alacakaranlıkta babür/
kimsesiz ocakta ebabil/
isli yüzlerle, karanlık gözlerle/
tırmaliyor dolunayı/
cehennem kuyusunda/
sus, pus, küs,yeis.
Başlangıçlarında varsın
ilk bastıkları çiçeklerindir.
hatırlarlar mı ki yüzün
ne kadar da güzeldir.
hatta isminin
baş harfini söylesem
Analı,babalı,kardeşi olan/
saçını sevince uykuya dalan/
hiç bu kadar kimseli /
kimsesiz bir çocuk/
görmedim daha önce.
Küçük insanlar
uzun cumlelerle donattilar kendilerini/
ölülerin gozleriyle bakarak/
kuytu köşelerde gizlenip/
açık seçik kırım yaptılar/
birsey olmamiş gibi
Sen istediğin zaman,
istedigin gibi,
istedigin yer ve mekan/
istedigin şekilde istedigin kadar/
Geriye kalanlar,
sultanin huzurunda/
Dardım sığamıyordum
bırakmasam dipsiz kuyular
bıraksam kuyunun dibi
ya seni yakacaktım ya kendimi
dedim ki ne kendimi ne seni
oyunun kaybedeni
Ben kırmızılar giydim, uyuyordun.
Seni benden sonra görenlerin,
Seni götürenlerin hepsi,
Savruldular dört yana.
Yalnızca öfkem ve ben kaldık
Kış ortasında...
Benim okyanusumda balıklar mutlu,
Nesli tükenmekte olan türler endişeli değil.
Mercan tarlalarında bir bereket.
Mavim masmavi, yeşilim yeşil.
Vefalı rüzgarlarım,
Ahenginde dalgalarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!