Ya çayırlarında
Dolaşsın güneşin
Üzüm gözlü erenler
Ya söz eklesinler
Bilinmeyene
Yaşama dair
Nasıl olur kardeşim?
De bana nasıl olur?
Bunca yükün altında,
Nasıl olur bir şiir kendi gücüyle durur?
Izdırap içinde ayaklar.
İnsanlığınızdan utanıp
Yüzünüzün kızardığı oldu mu hiç?
Ya da
Alevde ızgara yaparken
Kuzuları hiç düşündünüz mü?
Çıkar artık içindeki boşluğu
Yazan senin ellerin değil.
Bil ki bir gün beynin coşacak
Bil ki bir gün sen coşacaksın
Bil ki bir gün ben seni yazacağım
Belki bir gün sonsuz bir boşluk olacağım
Sabırla yüklenmiş yükler,
Eğri büğrü develere
Yol almakta şimdi
Böcekler diyarına
Islatmaz gözleri
Tutku ki
Yaraların kanadığı zaman
Sustuğum
Tutku ki
Bıçak sırtı iniltiler içinde
Geceyi vurduğum
Hangi sancı yüreğine böyle sert yapışır
Ve hangi yürek böyle havalarda
Gülü sen sanır…
Önce hep birlikte ayaklanıyorlardı
Ellerinde renksiz bir bayrak
Bilinmeyen ölçülerde
İki bilinmeyenli denklemler
Çözmeye başlıyorlardı
bir set çekiliyordu önlerine
Varlığın hayat kadar değerli
Sen hayat kadar güzel
Umut kadar tazesin
Ama gözlerin
Bulutlar kadar derin
Martılar kadar çığırtkan
İLK ŞİİRİM
Ağacım
Bahçemde ki ağacım
Çiçek açmış dün gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!