Levent Işık Şiirleri - Şair Levent Işık

Alev aldı yürek, patladı yudum yudum volkanlar... Gözden yaş yerine süzüldü okyanus damlası masum lavlar. Uçmak, kaçmak nafile... Daidalos’a da söyle gül bakışlı sevgili, Bu AŞK bizi sonsuza kadar yakar… A. Levent IŞIK

Gün gibi doğar, gece gibi coşar, aynı yağmurun sesiyle ıslanırdık Aslında yalnızdık. ama Biz çok kalabalıktık! .. A. Levent IŞIK

Dün gece sımsıkı sarıldı gözlerim gözlerine, Bütün dillerde baktım aşk kokan nefesine, Sendeymiş meğer ben sandığım yazgım. Bundandır hasret kalışım okyanus mavisi sesine A. Levent IŞIK

Bir ikindi vakti,
Hikmet'i okurken sevdim seni;
hayata yorgun, umuda barışık...
Yetmedi mi?
O zaman Tavanı yarılsın sokağın,
dibi çıksın cehennemin! ..

Düşünceden uzak,
yarım, yamalak bir tuzak
olsa da bu hayat;
Gözlerinin içine bak.
ve bundan sonra
kurumasın hiç bir dudak! ..

İnce ince ısırıyor tenimi sensiz ayaz, Zerre-i miskal etti bedenimi yüreğinden gelen avaz. Kırdım kalemimi, serdim fikri yola, Bekle ay yüzlüm, yeşerecek bizimle bu yaz! ... A. Levent IŞIK

Siyah beyaz bir fotoğrafını gördüm daha yeni..
Ellerim tutuldu,
sözlerim kesildi.
Ama ben değildim gözlerimdi sana deli

Kıştan kalma üç beş kelime ile bir şiir yazdım.

Sonsuzluğun göz yaşı alev alev yağıyorken yerdeki yüzüme, Lirin hoş sesi Şemsül Sümus işledi okyanus yüreğime... Devran dönüyor Carmen! .. birikmiş umutlar berzahta umutların üstüne. Çare çok; ama, ben hala bekliyorum beni bıraktığın o asmanın gölgesinde... A. Levent IŞIK

Dağınık gecenin,
umarsız bir vaktinde asılı kaldım.
Saat gök gürültülü;
Yağar diye çok bekledim.. Yağmadı! ...

Peki ben şimdi neden ıslandım?

Kavrulsa da dilim, dudağım; sûkuta yaren kalacağım, Elbet bir gün yaprak olup düşecek, toprakla da buluşacağım. Ama o vakte kadar; Salına salına aramızda dolaşan iblis’e inat, Ellerim kanayıncaya kadar, sonsuz AŞK’ı yazacağım… A. Levent IŞIK