Lamia Canay Şiirleri - Şair Lamia Canay

Bir küçük mesele, ayrılık verdi.
Gözlerim arıyor, sefası güzel.
Kendisi şiirdi, bir yanık sevgi.
Gözlerim arıyor, sefası güzel.

Toplanmış saçları, yüzünü açar.

Eski sevdanın gölgesi hala gözlerindeyse
Son nefesini verinceye kadar bu aşka sürgünsen
Bitenler yitenler geri gelecekse
Seni bıraktığı gibi bulacaksa
Güzel bir film şeridi gibi
Onunla geçirdiğin anlar gözünden gitmiyorsa

Haykırdım dağlara yansıttım sesimi
Yollara yalvardım getir sevdiğimi
Üzme yeter söz dinlemez yüreğimi
Ya ben geleyim ya sen bana gel sevdam

Sana uzaktan sevgimi sunmak yetmez

Sizlerle duygularımı paylaşmayı seviyorum,bu defa dertleşmeye,ağlamaya içimi dökmeye geldim...
Uzun süredir, yüreğimdeki fırtınaları,sevdalarımı, ümitlerimi, sıkıntılarımı, paylaşmaya çalışıyorum,
çığlıklarımı sessiz sedasız sözcüklere dökmeye çalışarak...

Yapayalnızım,dört duvar en iyi arkadaşım,gözü yaşlı gecelerime şahitlik edecek,öfkelerimde sakinleştirecek kimsem yok...

Ne sevincim kaldı
Ne umudum var direnmeye
Kaybolmak istiyorum
Belki mutlu olursun diye

Her gece soğuk ve boş yatağımda

Bağımsız ruhlu cesur kafkas halklarından Abazalar,başka bir devletin esareti olmadan yaşamaya layık bir millettir...
Abazalar, terbiye, disiplin ve misafirperverliğiyle tanınırlar..
Ruslar, hiç hakları olmadığı halde binlerce yıllık vatanlarını,işgal etmeye kalkmış ve bu uğurda,ABAZALAR çok şehit vermişler..
Yüzelli yıl kadar önce dedelerimiz, Rusların bu zulmünden sonra,
vatanlarından zorunlu göçe tabi tutulmuşlar,Osmanlı bunlara kucak açınca Türkiyeye göçe karar vermişler...
Çoluk çocuk hep beraber gemilere bindirilmiş, yollarda çok eziyet çekmiş çok ölü vermişler...

Yıllardır yaşıyoruz evet yaşıyoruz yani nefes alıyoruz ve şurası kesin ki ne zaman olacağını bilmediğimiz bir şekilde öleceğiz...Herkesin yaşadığı süre içinde yaşam tarzını belirleyen bir hayatı anlamlandırma stili vardır...Ben burada hayatı anlamlandırma stillerimizi değişik açılardan yazmak istiyorum...

İnsan yazdıklarında hep birileriyle, bir şeylerle, bir yerlerde buluşur... Bu acıdır, ölümdür, insandır, hayattır... Hepsini içine alan hayatın içinde çok kalabalığızdır ve de yapayalnız...

Hayat; yaşarken hızla, şikayet ederken yetişemediklerimize, kızarken kendimize, verdiğimiz sözleri tutamadığımıza, ölüm geliveriyor tokat gibi, sonra? Sonrasına bizde şaşıyoruz; nasıl tekrar kahkaha attığımıza,yeni yılın gelmesine sevindiğimize, tatile gitme hevesimize… Bazen yeni bir bebek, bazen yeni bir aşk, bazen yeni bir heves, karıştırıyor bizi yeniden hayatın hızla akan sularına.

Hoşgeldin hayatıma yavrumun yavrusu
Yıllarca bekledim seni gözümün nuru
Bebeklerin en güzeli en mutlusu
Sen benim canımmısın ah nesin

Kar yağar yüreğime ağladığın zaman

Aşkın hep yüreğimde yaşayacak
Sevmelerin yitik olduğunu bile bile

25 eylül 2006 saat 00 10

Can yoldaşım gönül sırdaşım
Yaz rengim taze baharım

Tenimde dolaşan ılık meltemim
Öyle narinki ellerin
Okşasam sanki kırılır kemiklerin