Lamia Canay Şiirleri - Şair Lamia Canay

Tutsak düştü yüreğim seni uzaktan sevmeye
Hani yaşarken ölmek derler ya bu olsa gerek

Özelsin dedin özel hissettirdin beni bana
Masallar diyarında yaşattın gecelerce

Söyleyemedim
İçimde biriken duyguları sana
Bakışlarımdan anla diye
Beraber
Geçireceğimiz günleri hatırlıyarak
Ve yanımdaymışçasına

Aşk gibiyim
___________Sevda gibiyim

Yıldız gibiyim
___________Hüzün gibiyim

O kadar derdimi çektin dinledin
Seni üzmem artık eskimeyen dost
Fevri davranmamı nasıl önledin

Kendimi yok etmek istiyorum
Ama korkuyorum
İçimdeki sana zarar vermeye
Aniden anlayamadığım hisler
Sarınca benliğimi
Bilirimki beni özleyip

Yüreğim bir kez sevdi ya
Senden öte mutluluk yolu yok artık ona

Tüm ruhumla çırpınarak seni buldum derken
Hangi zamanda
Ve hangi mekanda yitirdim bilemiyorum

Uzaklardan gecelerce çağırdın
Çağlayıp coşarak gelen
Deli bir nehir gibi aktım sana

Derin bir ok gibi saplandın yüreğime
Canımı acıttın yüreğimi yaktın

Nasıl çözeceğiz bu bilinmez denklemi
Susma artık susma söyle sevgili
Dudaklarına mühür vurma
Savurma bedenimi acımasız rüzgarınla

Vicdanın rahat olurmu

Günlerdir kendimi nasıl ifade edebilirim diye düşünüyordum...
Şimdi onsuz olmanın ızdırabı ile yazmaya başladım.
Kendimi yazarak daha iyi ifade edebileceğimi sanıyorum...

Bunca zamanın bir hesabı olmalıydı...Boşunamı idi o sevmeler...Boşunamı idi verilen o sözler...Böyle büyük bir sevgi nasıl da bitivermişti...
Daha ilk günden beni bırakacağını bir gün terkedeceğini anlamalıydım...

Bir sevda buldum sandım güneşi hiç batmayan
Sanki bir gül gibiydin kokladıkça solmayan
Öyle güzeldin ki sen yoktu hiç kıskanmayan
Kokunu tenimdedir unutamam firarim

Ömrümce bu duyguyu hiç bilmeden tatmadan