Kuzeyyıldızının Sonu Şiiri - Uğur Demircan

Dün gece aniden uyandım.
Uyandım' la uyandırıldım arası...
Bir şey dürttü beni, anlayamadım.
Pencereye koştum hemen.
Tek tek saydım yıldızları,
bir eksikti.
Tekrar saydım, ovuşturup gözlerimi,
yoktu.
Kuzey yıldızım kaymıştı.

''hiç ulaşamayacağımı bilsem de,
varlığından mutlu olduğum''
kuzey yıldızı artık yoktu...

Geri döndüm.
Bir kabusa doğru örttüm yorganı üstüme.
Sevmek yok, dedim artık kendime.
Gülmek yok. Şiir yazmak da...
Onsuz, arasatta yaşam.
Ölmek de mümkün, kalmak da...