At gitsin umutları bir köşeye;
geride sadece acılarım kalsın...
Acılarım hep umutlarla doğmadı mı?
Umutlar... Umutsuz Umutlar! ..
Atıp tutmakla aşkı yerden göğe çıkaranlar,
yaşarken nedense aşkın altında kalırlar...
Evlat, aşk çocuk oyuncağı değil;
Atıp tuttuğun şeye dikkat etmek gerekir...
Bizim hayatımız da gece ile gündüz;
Ay ile güneş bekleyişi gibidir..
Birbirimizi göremesekte;
Bir gün bir araya geleceğimiz günün aşkıyla yaşarız! ..
Gözler, ay ışığında bakar anlamsız..
Yıldızların sevda danslarını izler..
Hep içinde yaşadığı buruk bir acıyla;
Kıskanarak! ..
Kahpe dünya dediğimiz nedir ki;
Kahpe insanların, aynadaki görüntüsüdür..
Ayna ayna söyle bana...
Bas git, gidebildiğin yere kadar...
Durma, hep git!
Yüreğimde peşinden geliyor...
Sanma ki senden vazgeçemediğinden...
Bir gün düştüğünde yalnızlığa;
kaybettiğin seni, göstermek için sana...
Neler oldu hayatımda hiç düşünmeye vaktim olmadı.
Bir zamanlar bir kız sevmiştim;
hatırlar gibiyim...
Utanır bakışlarım;
yüzümde aptal bir gülümsemeyle çokta şirin olmuştum hani...
O bana yaklaştıkça,
Sevgi,
bebek gibidir.
Dünyaya getirirsin,
ya sahip çıkar, büyütür;
güzelleştirirsin..
Saçma sapan bahanelerle değil,
asil sözlerinle uğurla beni..
Nasıl ki,
beni sevgi sözleriyle karşıladığın gibi..
Ama şu var..
Asil sözlerle uğurlayabilmen için,
Şurada seni bekleyen bir acı var...
Görmediğin,
anlamadığın,
hissetmediğin,
ağlamadığın,
sevmediğin;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!