Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Bir söz ağızdan çıkarken,
taşıdığı anlamı bilmiyorsa..
Onu boş yere ağızdan çıkartmak,
karşındakine zarar verdiği gibi,
seni de boş bir insan yapar..

Ben hayatın bu ucunda boşuna yaşamışım...
Sen bana hayatın öbür ucunda, senli yaşamayı öğretince anladım...
Senli hayat bebek gibi...
Hayatın acıtmalarını hissetmiyorum bile! ..

İlk, heyecanla başladı her şey...
Sonra kaldıramadığımız ağır yüklerle...
Ve en sonunda da hayata küsen umutlarla...
Böyle söndük yavaş yavaş bu hayatta...

Her giden gelir diye yaşanmaz..
Her sevilmeyen sevilir diye yaşanmaz..
Her ağlayan güler diye yaşanmaz..
Her ölen doğar diye yaşanmaz..
Canım benim; Bu lanet hayat böyle yaşanmaz...

Hüzünlü bir akşam daha oldu.
Buruk bir yüreğin saklandığı,
gözlerin dolu dolu baktığı,
bir karanlık çöktü...
Acının sahiplendiği,
bedenin haykırdığı sesle yankılanıyor gece...

Dert bitse de düşünceler kalır.
Neler gördüm;
neler yaşadım...
Kurtulduğumuzu sansak da;
düşüncelerimizde hep kabullenemediğimiz
dertlerle boğuşuruz...

Bitti bir gün daha; düşünerek..
Bitti bir gün daha; bilerek..
Bitti bir gün daha; severek..
Bitti bir gün daha; .... Et!

Ellerime bakıyorum da kimlere ait olduklarını unutuyorum..
Kendimi tutamayacak kadar güçsüzler ve özlem duydukları sevgiyi saracak kadar cesurlar...
Hayata tutunamayacak kadar yıpranmış avuçlarımla yaşıyorum bu Yaşamda...

Bulutlara baktım, senin şeklini almışlardı..
Uçak olsam, kavuşsam sevgime..
Kuş olsam, kavuşsam yarime..
Hava olsam, karışsam sonsuz mutluluğa...

Bana kaybetmeyi öğretmek için,
sen kaybolacaksan;
Ben kazanmayı öğrenmek için,
hayatımı seni bulmaya adarım...
Bunu sakın unutma! ..